«زمانی که تمام جهان مجذوب تلاش‌های ائتلاف آمریکا و کشورهای عربی علیه مواضع "دولت اسلامی" در عراق و سوریه شده‌اند، توجه کمی به لبنان معطوف می‌شود؛ جبهه سومی که درگیر جنگ علیه این گروه افراطی و متعصب است. این جبهه سوم توجه کمی را به خود جلب کرده است در حالی که تهدیدهای گروه داعش علیه لبنان نباید نادیده گرفته شوند چرا که این کشور نیز با پیامدهای جنگ داخلی سوریه مواجه بوده و عدم تعادل فرقه‌ای این کشور در اثر جنگ داخلی سوریه، تشدید شده است.»
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، جیمز زاگبی، بنیانگذار و رییس موسسه تحقیقاتی سیاسی آمریکا و کشورهای عربی در گزارشی در روزنامه هافینگتون‌پست درباره تهدیدات ناشی از وجود داعش در لبنان می‌نویسد:
« با وجود اینکه لبنان کوچک‌ترین کشور در همسایگی سوریه است، این کشور تا کنون 40 درصد از آوارگان سوری را در خود جای داده. وجود بیش از یک میلیون آواره سوری در کنار چهار میلیون شهروند لبنانی به این معنی است که از هر چهار نفری که اکنون در لبنان زندگی می‌کنند یک نفر آنها سوری است. این رخداد موجب وارد شدن فشار شدیدی به منابع لبنان و قوانین اجتماعی این کشور شده است.
با وجود اینکه آوارگان سوری در بیش از 1600 منطقه از لبنان پراکنده شده‌اند برخی از شهرهای لبنان مملو از سوری‌هاست و این اتفاق نتایجی چون کمبود مسکن، خدمات پزشکی، آب و برق را در پی داشته است. کلاس‌های درس مملو از جمعیت‌اند و به این دلیل که آوارگان سوری حاضرند با درآمد کمتری کار کنند بسیاری از لبنانی‌ها کار خود را از دست داده‌اند.
مجامع بین‌المللی در حمایت از آوارگان سوری، دست کم برای تامین بخشی از نیازها حمایتگر ظاهر شده‌اند. اما انجمن‌های داخلی برای تامین نیازهای مردم لبنان که عمیقا با پیامدهای حضور آوارگان در کشورشان مواجه بودند، مورد حمایت کافی قرار نگرفته‌اند. تمام این‌ها فشارهای زیاد و گسترده‌ای را بر لبنان وارد کرده است.
در ژوئن 2012 تمام گروه‌های سیاسی لبنان با این ادعا که قصد دخالت در جنگ داخلی سوریه را ندارند بر سیاست "عدم مداخله" توافق کردند. با این حال برخی افراد لبنانی حتی برای جنگ با یا علیه دولت بشار اسد وارد خاک سوریه شدند اما با ورود حزب‌الله به جنگ سوریه در سال 2013 صفحه جدیدی در منطقه گشوده شد. حزب‌الله علت ورود به جنگ سوریه را دفاع از حرم‌های مقدس شیعه که توسط افراطیون سنی مورد حمله قرار گرفته بود و هم‌چنین حمایت از متحدش در دمشق اعلام کرد.
با این حال طی یک سال اخیر، لبنان با وجود اینکه همسایگان سنی و شیعه‌اش مورد بمباران‌های گسترده واقع شده‌اند و حتی یک روز را بدون مصیبت سپری نکرده‌اند دورانی بدون التهاب را سپری کرده است.
با وجود این، خطرناکترین موقعیت در لبنان در عرسال، شمال‌شرق این کشور، حاکم است؛ جایی که بر اثر جنگ داخلی سوریه جمعیت آن از 35 هزار به 100 هزار نفر رسیده است. در میان نارضایتی‌های ایجاد شده در پی شرایط غیرقابل دفاع در لبنان، ترکیبی از جبهه النصره و گروه داعش در اوایل ماه اوت به عرسال حمله کرده و آن را اشغال کردند. یک هفته بعد، نیروهای ارتش لبنان با بیرون راندن گروه‌های شبه‌نظامی دوباره کنترل منطقه را در دست گرفتند. این درگیری‌ها 19 سرباز کشته و 38 سرباز اسیر بر جای گذاشت. از آن زمان درام وحشتناک و خطرناکی شکل گرفت: ممکن است افراطیون در صورت عقب‌نشینی نکردن نیروهای ارتش لبنان سر از تن اسیران جدا کنند.
نیروهای ارتش لبنان از اعتبار بالایی در بین تمام فرقه‌های این کشور برخورددار هستند. این نهاد یک موسسه ملی است که تمام فرقه‌ها اعم از شیعه و سنی و حتی تعدادی مسیحی عضو آن هستند. یکی از نظرسنجی‌های اخیر نشان داده برخلاف رضایت پایین عموم مردم از دولت و مجلس، 70 درصد مردم به ارتش لبنان نمره مثبت می‌دهند.
افراطیون با فشار آوردن بر خانواده‌های اسرا سعی کرده‌اند تا از گروگان‌های خود به طرز ظالمانه‌ای سوءاستفاده کنند. شبه‌نظامیان از خانواده‌های اسرا خواسته‌اند تا با فشار آوردن بر ارتش لبنان برای آزادی گروگان‌ها آنها را مجبور به عقب‌نشینی از عرسال کنند و برای اثبات اراده و قصاوت خود اقدام به اعدام تعدادی از سربازان در ملاعام کرده‌اند.
مقامات لبنانی این نمایش وحشی‌گری را تقبیح کرده و اعلام کرده‌اند که برخی از فعالیت‌های رسانه‌های لبنانی به اقدامات افراطیون در تهییج احساسات عمومی کمک می‌کند.
تا امروز سه تن از سربازان ارتش لبنان اعدام شده‌اند اما ارتش و دولت لبنان در مقابل فشارها مقاومت کرده و از عرسال عقب‌نشینی نکرده‌اند. همان گونه که یکی از مقامات لبنانی اخیرا اعلام کرد تلاش تروریست‌ها برای عقب راندن ارتش لبنان از عرسال مانند معاوضه یک شهر با 38 نفر است.
در همین میان، لبنان به عنوان عضوی از ائتلاف کشورهای عربی و آمریکا علیه داعش توافق همکاری امضا کرده است. اما لبنانی‌ها در عراق یا سوریه نخواهند جنگید، آنها در این جنگ جبهه خود را دارند. تلاش‌های آنها نیازمند به رسمیت شناخته شدن و کمک‌های بین‌المللی است. نیروهای ارتش لبنان نیازمند سلاح‌های پیشرفته‌تر برای جنگ موثرتر هستند. هم‌چنین لبنانی‌ها علاوه بر نیاز به همکاری در تامین خواسته‌های آوارگان به کمک در انجمن‌های میزبان لبنانی نیازمند هستند.
اگر در روند مبارزه با حضور داعش در عراق و سوریه چشم‌ها بر لبنان بسته شود، یک تراژدی در راه خواهد بود؛ چرا که نادیده گرفتن لبنان در این مبارزه به داعش و جبهه النصره اجازه می‌دهد تا گوشه‌ای از این کشور را تصرف کنند یا به وسیله تاکتیک‌هایی تنش‌های داخلی و فرقه‌ای را در این کشور ایجاد کنند.
کلید اساسی برای جلوگیری از بروز چنین نتایجی تقویت نیروهای ارتش لبنان در جهت افزایش توانایی این نهاد برای کنترل مرزهای این کشور است، این اقدام هم‌چنین به مردم لبنان نشان می‌دهد که جهانیان به مخمصه‌ای که آنها در آن گرفتارند توجه می‌کنند.»
