«خندوانه» این بار با خنده‌هایی کمتر از همیشه در طول مسابقه «خانواده باحال» مهمان خانه‌های مردم شد.
باشگاه خبرنگاران جوان: «خندوانه» در شب دوم مسابقه «خانواده باحال» بعد از تقدیم شادی به کسانی که قدر و ارزش خانواده را می دانند با حضور خانواده‌های رضا بنفشه خواه و بهادر مالکی شروع شد. بنفشه خواه به همراه دو خواهرزداه و خواهرش و مالکی هم با همسر و برادرش در این مرحله از مسابقه شرکت کردند.
در ادامه هر دو خانواده اجرایی را ارائه دادند که خنده را به طور ملموسی کمتر از شب‌های قبل به روی لب‌ها آورد و به نوعی اهمیت تخصص در اجرای کمدی را بیش تر از پیش به همه یادآوری کرد.
برای بخش اول مسابقه و به قول رامبد دست گرمی، اجرای پانتومیم‌های تک کلمه‌ای صورت گرفت که در آن گروه مالکی برنده شدند و یک دقیقه وقت اضافی که البته لازم هم نشد را برای بخش‌های دیگر بدست آوردند.
در ادامه نوبت به قسمت اصلی‌تر یعنی تعریف خاطره خانوادگی رسید. در این بخش اول تیم بنفشه خواه وارد شدند و بعد رضاخان بنفشه خواه یک تنه شروع به خاطره و لطیفه گویی کرد و گروهش گاهی لبخند می‌زدند. این روند تا جایی ادامه داشت که رامبد بعد از اتمام اجرا از او پرسید: الان دقیقأ خانواده‌ات چه نقشی داشتند؟!
اما این بخش در گروه مالکی اجرای کامل تری داشت، به صورتی که هر کدام از اعضا به قول بهادر مالکی یک استندآپ مموری یا همان خاطره گویی ایستاده را اجرا کردند. به عنوان مثال همسر وی از رانندگی بهادر با چشمان تقریبا بسته گفت و برادرش هم خاطره دوبله خانگی کارهای مختلفی مثل «پهلوانان نمی میرند» را که با کمک هم در منزل و پای تلویزیون انجام می‌دادند را تعریف کرد و در آخر بیان کرد: به تازگی پروژه جدیدی را در دست کار داریم که در آن من جای ترانه علیدوستی و بهادر به جای علی نصیریان حرف می‌زند.
بعد از این ها هر گروهی به اتاق وسایل رفتند و برای اجرای نمایش آماده شدند. در این بخش هم اجراهایی رخ داد که تعریف آنها لطف چندانی ندارد، فقط می توان اشاره کرد که گروه بنفشه خواه نقش رامبد، شاه حسینی و مهمانان «خندوانه» را ایفا کردند و تیم مالکی هم با شعار «هر چه پیش آید خوش آید ما که خندان رویم»، روایت سیزده بدری بارانی که درآن پنچر هم می شوند را به طور نمادین نمایش دادند.
در بخش پایانی هم هر خانواده هر کاری که می توانستند را برای خنده و سرگرمی مردم کردند، تا جایی که رضا بنفشه خواه در پایان به اجرای موسیقی متوسل شد و آهنگ «امشب در دل شوری دارم» را به مناسبت ماه رمضان خواند.
و در آخر هم هر گروه مواردی چون سلامتی، تبدیل همه زندان ها به باغ موزه، شادی و این دست صحبت ها را برای همه مردم آرزو کردند و برگی دیگر از «خندوانه» را با ورق زدند.
