به گزارش گروه محیط زیست تهرانی نیوز،سرپرست شرکت کنترل کیفیت هوای تهران گفت: کنترل و کاهش آلودگی هوا جزء با پیاده‌سازی سیستم یکپارچه مدیریت کیفیت هوا که همه مشکلات مرتبط را در بر می‌گیرد، میسر نیست.

فاطمه کریمی افزود: بر اساس اطلاعات به دست آمده از ایستگاه‌های سنجش کیفیت هوا، تعداد روزهای آلوده از ابتدای آبان تا ۶ آذر ماه سال جاری برابر با ۱۲ روز بوده که نسبت به مدت مشابه سال گذشته شش روز کاهش داشته است.

وی اضافه کرد: با وجود تداوم شرایط نامطلوب کیفیت هوا طی ۴ تا ۶ آذر براساس نتایج به‌دست آمده از سامانه پیش‌بینی آلودگی هوای این شرکت انتظار می‌رود شرایط کیفی هوا تا پایان روز پنجشنبه با توجه به افزایش محسوس سرعت باد موثر همراه با بارش باران، به شرایط قابل قبول برسد و طی برخی ساعات امکان ثبت شرایط پاک نیز دور از انتظار نخواهد بود.

سرپرست شرکت کنترل کیفیت هوای تهران ادامه داد: با توجه به مطالعات متعدد صورت گرفته رفته، عوامل مختلفی در کیفیت هوای شهر تهران تاثیر گذار هستند. از جمله این عوامل می‌توان به شرایط آب و هوایی، توپوگرافی پیچیده شهر تهران و منابع متعدد آلاینده که فعالیت آنها منجر به تولید و انتشار آلودگی می شود، اشاره کرد.

وی با بیان اینکه کنترل و کاهش آلودگی هوا جز با پیاده‌سازی سیستم یکپارچه مدیریت کیفیت هوا که همه مشکلات مرتبط را در بر می‌گیرد، میسر نیست اظهار کرد: به منظور پیاده‌سازی این سیستم با هدف بهبود مستمر کیفیت هوا، نیاز است میزان تولید و انتشار آلودگی از منابع آلاینده از جمله خودروها، صنایع، نیروگاه ها و ... کاهش یابد.

کریمی افزود: با توجه به وسعت و تعدد منابع آلاینده همچنین شرایط هواشناسی حاکم در شهر تهران به‌ویژه در فصول سرد سال، تمرکز بر رفع یکی از منابع آلودگی لزوماً منجر به کاهش و بهبود آلودگی هوا نخواهد شد و مجموعه اقداماتی از جمله بهبود کیفیت سوخت مصرفی در خودروها، نیروگاه‌ها و صنایع، اسقاط خودروهای آلاینده و فرسوده، اخذ معاینه فنی، توسعه کیفی و کمی حمل و نقل عمومی و پاک ... باید مدنظر قرار گیرد.

به گفته کریمی حذف سوخت مازوت اگرچه در کاهش انتشار و بهبود نسبی کیفیت هوا تاثیرگذار خواهد بود اما به‌تنهایی منجر به تغییرات عمده در شرایط کیفی هوای کلانشهر تهران نخواهد شد.

وی اضافه کرد: انجام این اقدامات از یک طرف نیازمند همکاری دستگاه‌های مختلف است که براساس قانون هوای پاک وظایفی به عهده آنها قرار داده شده و از طرف دیگر نیازمند مشارکت شهروندان است.

کریمی در پایان خاطرنشان کرد: بهبود پایدار کیفیت هوا مستلزم پیاده‌سازی و اجرای برنامه‌های هدفمند بلندمدت و مستقل از تغییرات سیاست‌های دولت‌های مختلف است.