ابتکار: در سال‌های اخیر، تهران میهمانان ناخوانده بسیاری داشته که پس از مدتی خود به میزبان تبدیل شده‌اند، یکی از این میهمانان که چند سال است در تهران جا خوش کرده‌اند، ذرات معلق کمتر از 5/2 میکرون و کمتر از 10 میکرون است که البته امروز به اصلی‌ترین آلاینده هوای تهران تبدیل شده‌اند، آلاینده‌ای که آثار مخرب و مهلکی بر شهروندان به ویژه گروه‌های حساس جامعه همچون سالمندان و کودکان بر جای می‌گذارد.
در شرایطی که به نظر می‌رسد مردم تهران چاره‌ای ندارند جز اینکه خواه ناخواه با این ذرات معلق بی جان کنار آمده و همزیستی مسالمت‌آمیز با این میهمانان ناخوانده را پذیرفته باشند، میهمانان تازه‌ای که اتفاقاً از نظر ظاهری شبیه همان ذرات معلق هستند اما از نوع جاندار، وارد تهران شده و همچون گرد و غبار در هوای شهر پراکنده گشته‌اند. این میهمانان جدید‌الورود که به سفید بالک یا مگس سفید معروف هستند و به دلیل شباهتی که با مگس دارند، می‌توان آنها را «میکرو مگس» نیز نامید، حشراتی‌اند که انبوهی از آنها در پهنه‌های مختلف شهر از جمله محدوده مرکزی تهران قابل مشاهده‌اند.
ناگفته نماند «میکرو مگس«ها آن‌قدر شیوع دارند که کارشان از مشاهده گذشته و کافی است در فضای باز یکی از نقاط مرکزی شهر و در ساعاتی از روز، چند ثانیه‌ای با تلفن همراه خود صحبت کنید تا ده‌ها حشره ریز به همراه صدها ذره آلاینده که هر دو در هوا معلق هستند، وارد حلق شما شوند. وقت آن است که برای این ذرات معلق جاندار که شهر را به طور کامل فتح کرده‌اند، چاره‌ای اندیشیده شود و البته در این چاره‌اندیشی، علاوه بر مجامع دانشگاهی و موسسات علمی که باید مطالعات مورد نیاز را که نتایج آن قابلیت اجرا داشته باشند، دستگاه‌های اجرایی که بر اساس وظایف سازمانی خود، مسئولیت رسیدگی به چنین مشکلاتی را بر عهده دارند وارد گود شوند و به ایفای تکالیف خود بپردازند و از زیر بار مسئولیت شانه خالی کنند.
در شهری که از مدیریت هماهنگ در آن خبری نیست و هنگام اتخاذ تدابیر و تمهیدات مدیریتی، نه تنها برای مدیریت شهری سهم چندانی قائل نمی‌شوند، بلکه در بسیاری از موارد آن را در تصمیم‌گیری‌ها نادیده می‌گیرند و حتی چوب لای چرخ آن نیز می‌گذارند، انتظار اینکه مسئولان شهری یک تنه تمام مسائل و مشکلات موجود را حل و فصل کرده و پاسخگوی هر مشکل ومساله باربط و بی‌ربطی باشند، انتظاری نامتعارف و مطالبه‌ای نامعقول است. به نظر می‌رسد وقت آن فرارسیده باشد که سازمان‌های مسئول همچون سازمان حفاظت محیط زیست، وزارت جهاد کشاورزی، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و... آستین‌ها را بالا بزنند و وارد کارزار مقابله با این حشرات ریز شوند.
فراموش نکنیم تهران نیز جزو ایران است و همان‌طور که دولت و دستگاه‌های دولتی در قبال هر موضوع کوچک و بزرگ در اقصی نقاط کشور احساس مسئولیت می‌کنند، باید در مقابل تهران و مردم آن نیز با همین حساسیت عمل نمایند. قرار نیست دستگاه‌های مسئول صرفاً از امکانات و مواهب تهران استفاده کنند و در رابطه با مسائل و مشکلات این کلانشهر، شانه بالا بیندازند و با بی‌‌اعتنایی به شهر و بی‌تفاوتی نسبت به شهروندان آن، انگشت نشانه خود را به سمت مدیریت شهری بگیرند.