به گزارش ایسنا، دیه‌گو کلمنته از محققان این پروژه می‌گوید: برای کنترل التهاب در بیماری‌هایی مانند مولتیپل اسکلروز، سلول‌های سرکوبگر میلوئید باید حالت نابالغ خود را حفظ کنند. با این حال، هنگام استخراج از مغز استخوان و کشت در آزمایشگاه، آنها به سرعت بالغ می‌شوند و با این کار توانایی فعالیت سرکوب‌کننده سیستم ایمنی خود را از دست می‌دهند. با این کار، این سلول‌ها برای درمان افراد مبتلا به این نوع بیماری عصبی مناسب نیستند.

 

در این پروژه تیمی از بیمارستان ملی پاراپلیگیکس(SESCAM) با همکاری محققان مؤسسه علوم مواد مادرید (ICMM-CSIC)، دستگاه جدیدی بر اساس کشت سلولی ساختند که دارای پوششی از جنس ورق‌های اکسید گرافن احیاء شده است. این دستگاه باعث می‌شود تا سلول‌های سرکوبگر میلوئید مغز استخوان که از حیوانات مبتلا به مولتیپل اسکلروز استخراج شده دارای شرایط بلوغ و فعالیت شبیه به سلول‌های اصلی در بدن باشد. این ابزار می‌تواند یک پشتیبان خوب برای استفاده در آینده در درمان سلولی برای مولتیپل اسکلروزیس باشد.

 

در سال‌های اخیر نانوپزشکی به عنوان یک زمینه انقلابی برای توسعه برنامه‌های جدید پزشکی ظاهر شده است. در میان مهمترین نانومواد مورد بررسی برای کاربردهای زیست‌پزشکی، مشتقات گرافن در حال تبدیل شدن به گزینه‌ امیدوارکننده برای مصارف تشخیصی و درمانی هستند.

 

کونچی سرانو از محققان ICMM-CSIC این پروژه می‌گوید: یکی دیگر از جنبه‌های جالب این تحقیق در تطبیق‌پذیری اکسید گرافن است. این کار به ما اجازه داده است تا نشان دهیم اصلاح فیزیکوشیمیایی این نانومواد موجب می‌شود تا برخی ویژگی‌های بیولوژیکی ویژه و گاهی متضاد روی سلول‌های سرکوبگر میلوئید ایجاد شود.

 

به نقل از ستاد نانو، چنین مطالعه‌هایی در بخش اصلاح زیستی سلول‌های سرکوبگر میلوئید از طریق نانومواد مبتنی بر گرافن نشان می‌دهد همه کاره بودن آنها باعث می‌شود تا ابزارهای نانویی برای اصلاح سلول‌های سرکوبگر میلوئید در زمینه‌های مختلف پاتولوژیکی مانند بیماری‌های خود ایمنی، مناسب شوند.