این فقط یک کارآزمایی کوچک بود اما نتایج نشان داد که هرچه مردمک‌های شرکت کنندگان در حین ورزش سبک بیشتر گشاد شوند(به عبارت دیگر، بزرگ‌تر شوند) تقویت شناختی آن‌ها بهتر می‌شود. تیمی از دانشمندان علوم اعصاب و دانشمندان ورزش از دانشگاه تسوکوبا در مقاله خود توضیح داده‌اند: «میزان گشادگی مردمک، آشکارگر بهره‌مندی از ورزش سبک و نشانه فعال‌سازی قشر پیشانی مغز و بهبود خلق‌و‌خو در فرد است». اکنون به خوبی ثابت شده است که ورزش، حتی ورزش‌های با شدت کم مانند پیاده‌روی، می‌تواند خلق‌و‌خوی ما را تقویت و به ما کمک کند تا برای انجام یک کار بهتر تمرکز کنیم که به دلیل تاثیر ورزش روی قشر پیشانی مغز است.

 

 

یکی از راه‌های آگاه شدن از درون مغز، از طریق چشم‌هاست. تحقیقات قبلی نشان داده است که مردمک‌های ما می‌توانند فعالیت عصبی ژرفای مغز را منعکس کنند. برای بررسی بیشتر، محققان جوانان سالم را انتخاب کردند و از نیمی از آن‌ها خواستند که در ۱۰ دقیقه ورزش بسیار سبک شرکت کنند و از نیمی دیگر به عنوان گروه کنترل استفاده کردند و از آن‌ها خواستند فقط روی دستگاه تمرین استراحت کنند.

 

 قبل، در حین و بعد از دوره تمرین، اندازه مردمک چشم شرکت‌کنندگان به صورت غیر تهاجمی کنترل و همچنین از آن‌ها درباره خلق‌و‌خوی آن‌ها پرسیده شد. نتایج نشان داد که ورزش سبک باعث می‌شود شرکت‌کنندگان در تکالیف شناختی بهتر از گروه کنترل عمل کنند و این با افزایش فعالیت در قشر پیشانی پشتی سمت چپ مغز، ناحیه‌ای مرتبط با عملکرد اجرایی، در ارتباط است. آن‌ها همچنین متوجه شدند که مردمک‌های گروه تمرین در حین تمرین گشاد می‌شود، در حالی که اندازه مردمک‌های گروه کنترل تغییر نمی‌کند و هرچه مردمک‌های شرکت‌کنندگان در طول تمرین گشادتر شود، عملکرد شناختی شرکت‌کننده‌ها هنگام انجام تست در پایان بهتر افزایش می‌یابد. این نتایج قویاً نشان می‌دهند که افزایش تمرکز، بهبود خلق‌و‌خو و عملکرد جلوی مغز ناشی از ورزش بسیار سبک را می‌توان به فعالیت عصبی مرتبط با گشادگی مردمک چشم نسبت داد. البته هنوز به مطالعات بیشتر و بزرگ‌تری برای تایید این مطلب نیاز داریم.

 

برای نوشتن این مطلب از «سلامت ‌نیوز» کمک گرفته شده‌ است