عصرایران: آیا حدس می‌زنید که کودک شما از افسردگی رنج می‌برد؟ شاید برخی والدین تصور کنند کودکان به افسردگی مبتلا نمی‌شوند. افسردگی کودکان نشانه‌های متفاوتی دارد که با آگاهی از این نشانه‌ها، می‌توان از بروز مشکلات بیشتر جلوگیری و پیشگیری به‌عمل آورد. در این مطلب مهمترین نشانه‌های افسردگی کودک را بررسی می‌کنیم.
به گزارش تا شش، اگر بیشتر از دو هفته این نشانه‌های هشداردهنده را در کودک خود مشاهده کردید، باید از یک مشاور متخصص کودکان در زمینه افسردگی مشورت گرفت.
نشانه‌های افسردگی در کودکان:
کابوس‌های شبانه
آیا کودک برخی شب‌ها از خواب می‌پرد و با پریشانی به سمت اتاق خواب شما می‌آید؟ آیا از خواب‌های ترسناک و کابوس‌های شبانه آشفته شده است؟ این کابوس‌های تکراری و پی‌در‌وی به عنوان یکی از نشانه‌های اندوه در کودکان مورد توجه است.
عدم علاقه به فعالیت‌های قبلی
برای مثال اگر کودک شما از مشارکت در آشپزی یا باغبانی لذت می‌برده، به تازگی متوجه عدم علاقه و شوق او نسبت به این کارها شده‌اید و ملاحظه می‌کنید که کودک تمایل زیادی به این کارها نشان نمی‌دهد.
شکایت از برخی دردهای مزمن
کودک ممکن است از دردها مستمر مانند دل‌درد یا سردرد شکایت کند. این دردها ممکن است شامل هر نوع درد مزمن بدنی دیگر مانند درد پهلوها یا پاها شود. این دردها معمولا هیچ علت طبی و پزشکی ندارند.
تغییر خُلق و خو
ممکن است احساس کنید خلق و خوی کودک به‌طور مشخص تغییر کرده است. مثلا کودکی که همیشه خوش‌خلق و پرنشاط بوده، اکنون غمگین و بدخلق شده است.
افت و عدم پیشرفت در یادگیری
کودک در مهد کودک یا مراکز آموزشی که آموزش می‌بیند، هیچ پیشرفت چشم‌گیری ندارد و حتی دچار افت یادگیری و تحصیلی می‌شود.
انزواطلبی
کودک به احتمال زیاد از ارتباط اجتماعی و دوستی با هم‌سالان خود و یا بزرگ‌ترها دوری می‌کند. به‌طوری که اغلب دوست دارد تنها و دور از دیگران قرار بگیرد.
تحریک‌پذیری زیاد
تحریک‌پذیری یکی از مهمترین نشانه‌های وجود افسردگی در کودکان است. تحریک‌پذیری به این معناست که کودک با کوچک‌ترین اتفاقی، ناگهان بهم می‌ریزد و یا با کمترین اشاره‌ای شروع به گریه یا جیغ و فریاد، می‌کند.
ترس بسیار شدید از مرگ خود یا عزیزان
یکی دیگر از نشانه‌های افسردگی کودکان ترس و وحشت زیاد از مرگ یا بیماری خود یا عزیزان است. مثلا کودک از اینکه والدین خود را از دست بدهد، می‌ترسد و یا از اینکه به هر دلیلی دچار آسیب‌های جسمی شده و بمی‌رد، می‌ترسد.
نکته: اگر کودک شما افکاری درباره آسیب به خود دارد، لازم است حتما از یک مشاور متخصص کودکان کمک بگیرید. حتما اورژانسی بودن این مساله را به مراکز روان‌درمانی کودکان اعلام کنید تا آنها در اسرع وقت به شما کمک کنند. فراموش نکنید که کودکان ۵ تا ۶ ساله که تجربه هر نوع ناکامی یا فقدان را از سر گذرانده‌اند، نیاز به روان‌درمانی و مشاوره متخصص کودکان دارند تا در دوران نوجوانی خود نیز بتوانند به دیدگاه درستی درباره تعریف خود از زندگی دست یابند.