رسیدگی به این پرونده از حدود یک سال قبل به دنبال کشته شدن مرد ۷۰ ساله‌ای در خانه‌اش حوالی خیابان جامی تهران آغاز شد. همسر مقتول که موضوع را به پلیس خبر داده بود، گفت: پسرم با من و همسرم درگیر شد و بعد از اینکه پدرش را با ضربه‌های چاقو کشت، فرار کرد. پس از بررسی‌های اولیه با ردیابی‌های پلیس، پسر ۲۷ ساله دستگیر شد. با اعترافات متهم، وی در شعبه دهم دادگاه کیفری یک استان تهران پای میز محاکمه ایستاد. در ابتدای جلسه خواهران متهم برای برادرشان درخواست قصاص کردند. یکی از آن‌ها که بشدت اشک می‌ریخت، گفت: پدرمان بی‌گناه کشته شد. برادرمان معتاد بود و سر همین موضوع مدام با پدر و مادرمان درگیری داشت و بالاخره هم به خاطر پول مواد مخدر پدرمان را قربانی کرد. به همین خاطر نمی‌توانیم از او گذشت کنیم و برای برادرمان حکم قصاص می‌خواهیم.

 

متهم که از این کار خود پشیمان بود، گفت: آن روز حالم بد بود، چون نه مواد داشتم و نه پول به همین خاطر از مادرم خواستم برای تهیه مواد مخدر به من پول بدهد، اما مادرم شروع به داد و فریاد کرد و گفت دیگر به من پول نمی‌دهد. وقتی با مادرم درگیر بودم، خواهرم با پدرم تماس گرفت. چند دقیقه بعد پدرم در حالی که عصبانی بود به خانه آمد و شروع به فحاشی کرد. او می‌گفت آبروی آن‌ها را برده‌ام و دیگر به من پول نمی‌دهند، من که در آن لحظه کنترل اعصابم را از دست داده بودم به اتاقم رفتم و چاقویی را که از قبل در اتاق نگه می‌داشتم برداشتم و یک ضربه به گردن پدرم زدم و بلافاصله فرار کردم. در پایان جلسه قضات وارد شور شدند و با توجه به مدارک موجود در پرونده و درخواست اولیای‌دم، وی را به قصاص محکوم کردند. این حکم در دیوان عالی کشور مهر تأیید خورد و بدین‌ترتیب پسر جوان در یک‌قدمی چوبه دار قرار گرفت.