رکنا: فقر غذایی یکی از موضوعاتی است که نه تنها در ایران بلکه در تمام جهان بعد از جنگ اوکراین و روسیه مطرح است و در ایران این شرایط به دلیل وجود تحریم ها و شرایط اقتصادی بدتر نیز شده است. هم اکنون بیش از ۸۶۶ میلیون نفر در جهان کمبود تغذیه دارند و تنها دیروز ۲۱ هزار نفر به جمعیت بیش از ۱۰ میلیون نفری که از گرسنگی جان خود را در یک سال اخیر از دست داده اند، اضافه شده است.

 

سالهای پیش شبکه ای در سازمان ملل تشکیل شد تا  مشکلاتی مثل فقر ، تخریب محیط زیست ، نابرابری ، تولید و مصرف ، فساد و بسیاری از مشکلات دیگر از این دست را با متعهد بودن کشورهای عضو  رفع کنند اما متاسفانه چه در ایران و چه در جهان بدون شک می توان نتیجه گرفت که تمام تلاش ها تا کنون برای از بین بردن  گرسنگی، ناامنی غذایی و سوءتغذیه بی فایده بوده است.این درحالی است که زنان در سراسر جهان هرروز بیشتر از مردان، با فقر غذایی و گرسنگی روبرو هستند.

 

 

محمد صادق مشایخ  رئیس کمیسیون توسعه بازرگانی بنیاد امید ایرانیان در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصاد 100، درباره فقر غذایی در کشور و تاثیر آن بر روی زنان گفت: به شخصه هیچ وقت نمی خواهم این مسئله را قبول کنم که کشور ما دچار فقر مالی است و در اثر این فقر دچار فقر غذایی است زیرا  وقتی کشور کوچکی مثل قطر میلیاردها دلار هزینه برای جام جهانی انجام می دهد سخت است متصور شد که  ایران به عنوان مادر خلیج فارس که همه این کشورهای کوچکتر  از ما جدا شدند دچار فقر مالی است که از آن فقر غذایی متولد می شود.

 

رئیس کمیسیون توسعه بازرگانی بنیاد امید ایرانیان ادامه می دهد: کشور میتوانست  ظرفیت های گوناگون  در بخش کشاورزی موفق داشته باشد و با مدرن کردن کشاورزی جلوی بسیاری از مشکلات را بگیرد اما  با سو مدیریت به جایی رسیده ایم که باید از میزان فقر غذایی در کشور صحبت کنیم و برای آن چاره جویی داشته باشیم. دشت مغان ما هم اکنون می تواند، نیازهای ما را در زمینه تامین غلات مرتفع کند اما متاسفانه هیچ برنامه جامعی در این زمینه وجود ندارد.

 

مشایخ با بیان اینکه ما در دوره ریاست جمهوری آقای خاتمی با تولید سالیانه 10 میلیون تن گندم به خودکفایی در تولید گندم رسیدیم اما بعد از آن دوره این عدد کم تر و به 5 میلیون تن رسید افزود: این کاهش تاثیر  سو مدیریت ها است.

 

امروز بین 70 تا 80 درصد مردم کشور ما کم تر از 10 میلیون تومان درآمد دارند که همین مسئله باعث می شود فقر تغذیه و فقر غذایی بر معیشت خانوارهای ایران حاکم شود که به حتم تاثیر این فقر بر زنان و کودکان بیشتر است.

 

رئیس کمیسیون توسعه بازرگانی بنیاد امید ایرانیان خاطرنشان کرد: سو مدیریت ها باعث شده تا در روزهای سخت قرار بگیریم. امروز هرچند که خیلی دیر شده است اما باید از سوی نهادها و قوای مختلف اقدامات جدی صورت بگیرد تا اعتماد از دست رفته مردم بازگردد و بتوانیم از این شرایط سخت بگذریم.

 

مطهره محمدی پزشک و فعال اجتماعی در گفت‌وگو با اقتصاد 100 نیز درباره فقر غذایی موجود در ایران و تاثیر آن روی زنان چنین گفت: مسئله فقر غذایی به گونه ای است که نمی توان آن را فقط محدود به زنان دانست، هرچند که روی زنان نیز تاثیری زیادی دارد فلذا ما باید در این زمینه استان های مختلف را جداگانه بررسی کنیم.

 

محمدی خاطرنشان کرد: زنان معمولا در شهرهای محروم با توجه به شرایط اقتصادی و گرانی فعلی دچار فقر غذایی بیشتری هستند.زنان در این شهرها به خاطر سو تغذیه یا لاغر و یا چاق هستند. نکته ای که می توان به آن توجه کرد ، چاقی همیشه نشانه ای از تغذیه کافی و حتی زیادی نیست .

 

بسیاری از زنانی که فقر غذایی دارند چاق هستند و علت آن است که به جای مصرف خوراک مفید از خوراک حاوی نشاسته بدون اضافه گوشت و مرغ استفاده می کنند که فقط آنها را چاق می کند ولی ویتامین های مورد نیاز را به بدنشان نمی رسانند.

 

در حقیقت این افراد، زنان چاق با فقر غذایی هستند.مصرف بیش از حد گروهی از مواد مغذی مانند پروتئین، کالری یا چربی هم می‌تواند منجر به سوء تغذیه شود. این عارضه معمولاً منجر به اضافه وزن یا چاقی می‌شود. 

 

این پزشک عمومی درباره مشکلاتی که فقر غذایی روی زنان دارد اظهار کرد: تعداد کمی از زنانی که دچار فقر غذایی هستند در مراکز استان ها حضور دارند و بیشتر این افراد در شهرستان ها، حاشیه شهر و شهرهای کوچک زندگی می کنند که به دلیل همین مسئله بدنشان از ایمنی کمی برخوردار است.

 

از طرفی به دلایل فرهنگی خیلی از این افراد، اعتقاد به بارداری متعدد و فرزند زیاد دارند که همین مسئله باعث می شود به دلیل فقر غذایی دچار پوکی استخوان، خرابی دندان و ارتروز های مختلف شوند.

 

این فعال اجتماعی با بیان اینکه زنان به خاطر همین فقر غذایی دچار پیری زودرس نیز هستند، افزود: وقتی کوله باری از مشکلات روی دوش زنان است و از طرفی فقر غذایی نیز تاثیرات منفی روی آنها می گذارد این زنان خیلی زودتر از زنانی که در شرایط بهتر هستند، پیر می شوند.

 

به عبارتی یک زن 20 ساله در چنین شرایطی با گذشت چندسال ظاهری شبیه زنان 40 ساله به خود می گیرد یا یک زن 40 ساله را وقتی می بینید، گویی یک پیرزن 60 ساله را دیده اید.