با این حساب باید گفت که ارزش پول ملی ایران در این ۹۰ روز بیش از ۲۲ درصد کاهش پیدا کرده است.

 

در این ۹۰ روز اتفاقات زیادی افتاده است. مثلا ۲۵ آبان ماه بانک مرکزی اعلام کرد که «بسته جدیدی» را برای بهبود وضعیت بازار ارز تهیه و ابلاغ کرده.

 

بعدها مشخص شد که این «بسته» همان «اوراق ارزی» است. شرایط خرید این اوراق به این صورت است که سررسید آنها سه ماهه و حداقل و حداکثر میزان خرید اوراق توسط هر شخص حقیقی ایرانی بالاتر از ۱۸ سال، به ترتیب معادل ریالی ۱۰۰۰ دلار و ۴۰۰۰ دلار است. همچنین هر مشتری می‌تواند تنها یک بار با کد ملی خود اقدام به خرید این اوراق کند و متقاضیان خرید، باید وجه ریالی آن را با نرخ پایانی روز قبل دلار توافقی (اسکناس بازار متشکل معاملات ارزی) بپردازند.

 

با گذشت نزدیک به یک ماه از اجرای سیاست جدید بانک مرکزی، هیچگونه گزارشی درباره میزان فروش این اوراق توسط بانک ملی یا نهاد دیگری منتشر نشده. مشخص نیست میزان استقبال مردم از این اوراق چقدر بوده و اصولا چقدر نقدینگی سرگردانی که این روزها با هر تحرکی به بازارهای دارایی حمله می‌کند؛ جمع‌آوری شده است.

 

همین الان، صرافی‌های بازار ارز دیجیتال، با نرخ‌های میانه کانال 38 هزار تومانی دست به معادل‌سازی نرخ دلار و ریال می‌زنند. یک صرافی معروف ارز دیجیتال، روز گذشته یک ارز دیجیتال «تتر» را با معادل ریالی 38400 قیمت‌گذاری کرده بود. از آنجایی که «تتر» یک دلار قیمت دارد می‌توان اینگونه دید که این صرافی قیمت هر دلار را 38400 تومان می‌داند. هرچند که اصلا مشخص نیست که چگونه یک صرافی ارز دیجیتال می‌تواند چنین دست به کشف قیمت دلار بزند. سوال این است که اگر این صرافی قیمت یک «تتر» را 45 هزار تومان یا 50 هزار تومان اعلام کند چه تاثیری بر بازار ارز می‌گذارد؟

 

 

پیش‌بینی سازمان برنامه و بودجه از قیمت ارز با دو فرض «با برجام و بدون برجام» را به خاطر دارید؟ در این گزارش دلار با ادامه تحریم‌ها برای سال جاری ۳۵هزار تومان پیش‌بینی شده بود. در همان زمان سازمان برنامه و بودجه و حتی شورای عالی اطلاع‌رسانی دولت با رد این فرضیات، اصل موضوع را تکذیب کرد. اما قیمت‌های کنونی در بازار ارز نشان می‌دهد که دلار از پیش‌بینی‌ها نیز سبقت گرفته و مشخص نیست در پایان سال چه رقمی را ثبت کند.