زن کارتن‌خواب که به مواد مخدر اعتیاد داشت کودک یکی از آشنایانش را ربوده و بعد از اینکه از او برای تکدی‌گری استفاده کرد، او را به قتل رسانده و جسدش را در رودخانه انداخته بود.

 

گم شدن این کودک از سوی پدر و مادرش به پلیس گزارش داده شد و چند روز بعد با بررسی دوربین‌های مداربسته در محل گم شدن کودک مشخص شد یک آشنا او را ربوده است. پلیس متوجه شد کودک به نام تیام همراه یک زن کارتن‌خواب به نام مریم از کوچه خارج شده است. به این ترتیب، ماموران به ردیابی مریم ۴۰ساله پرداختند و او را بازداشت کردند.

 

زن معتاد گفت: من وضع مالی بدی دارم و به خاطر اعتیادم از همسرم جدا شده‌ام. برای تکدی‌گری تیام را که در کوچه در حال بازی بود داخل یک کارتن گذاشتم و با خودم بردم؛ اما وقتی به چهارراه تیرانداز رسیدیم او را در جمعیت گم کردم.

 

در این میان جسد پسر خردسال از سوی یک ماهیگیر در رودخانه خجیر پیدا و به پزشکی قانونی منتقل شد.

 

مریم که سابقه اعتیاد به مواد مخدر داشت به قتل پسر خردسال اعتراف کرد و گفت: من نسبت فامیلی دوری با مادر تیام دارم. به همین خاطر به خانه آنها رفت‌وآمد داشتم و به درخواست مادرش او را چند بار به پارک برده بودم. آخرین بار پولی در بساط نداشتم و می‌خواستم گدایی کنم. به همین خاطر تصمیم گرفتم تیام را همراه خودم ببرم تا پول بیشتری به دست بیاورم. من به بهانه بازی تیام را همراه خودم به سمت جاجرود بردم و مبلغی را هم از طریق تکدی‌گری به دست آوردم، اما در حوالی جاجرود بودیم که تیام شروع به اذیت کرد و روسری مرا می‌کشید. من که خمار بودم و حال طبیعی نداشتم او را به داخل کانال آب هل دادم.

 

زن معتاد در بازجویی‌های بعدی ادعای تازه‌ای را مطرح کرد و گفت: من در حوالی جاجرود در حال گدایی بودم و تیام همان حوالی بازی می‌کرد. من یک کارتن را به عنوان زیرانداز انداخته بودم اما تیام روی آن آمد. من که عصبانی شده بودم و تحت تاثیر مواد مخدر حال طبیعی نداشتم او را به داخل کنار آب انداختم، بلافاصله پشیمان شدم و به آب زدم ولی شدت آب زیاد بود که پسر خردسال را با خودش برد. آنجا هیچ‌کسی نبود تا از او کمک بگیرم. به همین خاطر تصمیم گرفتم سکوت کنم.

 

در حالی که شواهد نشان می‌داد این زن از سلامت کامل روان برخوردار نیست پرونده‌اش به شعبه هفتم دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد و او از خود دفاع کرد.

 

 

در ابتدای جلسه پدر تیام در جایگاه ویژه ایستاد و گفت: من در صورت دریافت ۲۵۰ میلیون تومان حاضر به گذشت هستم، اما مادر قربان در حالی که اشک می‌ریخت درخواست قصاص را مطرح کرد.

 

سپس متهم در جایگاه ویژه ایستاد و مدعی شد پسر خردسال ناخواسته کشته شده است. او گفت: قبول دارم تیام را همراه خودم به جاجرود بردم؛ اما قصد بدی نداشتم. من در حال گدایی بودم و او کنار رودخانه بازی می‌کرد، اما ناخواسته در حین بازی به داخل رودخانه افتاد. تلاش کردم او را نجات دهم اما نشد. من اتهام قتل عمدی را قبول ندارم.

 

در پایان جلسه قضات وارد شور شدند و با توجه به مدرک‌های موجود در پرونده زن معتاد را به قصاص محکوم کردند.