ایسنا: وزیر امور خارجه در گفت‌وگویی مواضع ایران را درباره به نتیجه رسیدن مذاکرات وین مطرح کرد.
حسین امیر عبداللهیان در گفتگو با شبکه یورونیوز:
* (در پاسخ به این سوال که منظورش از جدیتی که در روند مذاکرات برجام از سوی ایران صورت گرفته چیست؟ و دیگر این‌که آیا مردم ایران تاثیر ابتکارات دولت در مذاکرات وین را به‌زودی بر سر سفرهٔ خود خواهند دید): در دولت آقای رئیسی ما از ابتدا رویکردمان نسبت به گفتگوهای وین برای لغو تحریم‌ها این‌گونه هدف‌گذاری شد که ما یا وارد مذاکره نخواهیم شد و یا اگر وارد مذاکره می‌شویم باید نسبتی بین مذاکرات ما در وین با رفتار عملگرایانهٔ دولت آقای دکتر رئیسی وجود داشته باشد. لذا ما در وین صرفاً با هدف مذاکره برای مذاکره حضور پیدا نکردیم. بلکه با هدف مذاکره برای رسیدن به یک توافق خوب حضور پیدا کردیم. من باور دارم که هیچ زمان تا این حد به توافق نزدیک نشده‌ایم.
* (در پاسخ به این که «به‌نظر شما مردم چه وقت نتیجه این مذاکرات را بر سر سفرهٔ خود خواهند دید؟ چون در دنیای سیاست حرف بسیار است و فکر می‌کنم شما هم این نکته را باور داشته باشید که ایرانِ منزوی برنده‌های بسیاری دارد، اما بازنده اصلی‌اش مردم و به‌ویژه طبقات محروم جامعه ایران‌اند»): اول می‌خواهم عبارتی را که به‌کار بردید اصلاح کنم. ما معتقد نیستیم که ایران در انزوا قرار دارد. تحریم‌های یک‌جانبه و غیرقانونی آمریکا سبب مشکلاتی برای ما شده، و مشخصا بی‌عملی سه کشور انگلستان و فرانسه و آلمان از سال ۲۰۱۵ تاکنون مشکلاتی را برای ایران ایجاد کرده، اما علی‌رغم همهٔ تلاش‌هایی که حتی در دورهٔ مدیریت ترامپ در آمریکا، و در سیاست فشار حداکثری او علیه جمهوری اسلامی ایران، اعمال شد چیزی به نام انزوای ایران نتوانست شکل بگیرد.
* اما پرسش شما این است که توافق در وین چه تأثیری بر زندگی و سفره مردم خواهد داشت. ما الان به توافق نزدیک شده‌ایم. چند موضوع وجود دارد که جزو خطوط قرمز ماست. تا اینجای کار ابتکارات زیادی داشته‌ایم. بر سر میز مذاکره در وین انعطاف‌های زیادی نشان دادیم واگر امروز می‌گوییم که بیش از هر زمان دیگری به مذاکره نزدیک شده‌ایم، این را از طریق واسطه‌ها به آمریکایی‌ها و به سه کشور اروپایی گفته‌ایم. هم همکار من در وین هم خود من در تماس‌های تلفنی و دیدار با وزرای خارجهٔ این سه کشور به صراحت گفته‌ایم که اکنون نوبت ابتکار و انعطاف طرف غربی است. ما فکر می‌کنیم اگر امروز طرف غربی بخواهد به آنچه بر سر میز مذاکره در وین جریان دارد واقع‌بینانه برخورد کند در کمتر از چند ساعت می‌توانیم به مرحله توافق نهایی برسیم.
* لذا از نظر ما تعیین زمان در دست طرف غربی است و به واقع‌بینی و ابتکار عمل طرف غربی بستگی دارد. ما با جدیت در وین بر سر میز مذاکره می‌مانیم. علی‌رغم این‌که طرف‌های غربی چند بار در اثنای مذاکرات و در مراحل سخت اعلام کردند که ما شاید مجبور به ترک میز مذاکره بشویم، من در گفتگویی که در حاشیه کنفرانس امنیتی مونیخ با آقای جوزپ بورل داشتم به ایشان گفتم که همکاران من با جدیت و انگیزه و با هدف رسیدن به یک توافق خوب و فوری در وین می‌مانند تا به این نقطه برسیم. اما اگر طرف مقابل انعطاف و ابتکار لازم را از خود نشان ندهد، بدون تردید مسئول شکست احتمالی مذاکرات خواهد بود.
* (درباره موضوع تضمین‌خواهی از آمریکا به منظور جلوگیری از رخ دادن آنچه در زمان دونالد ترامپ اتفاق افتاد و این که آیا از نظر او آمدن شرکتهای آمریکایی به ایران، به‌نوعی، ضمانت قوی‌تری در این زمینه ایجاد می‌کند): فکر می‌کنم یکی از مشکلاتی که ما در برجام داشتیم، در رابطه با نقشی است که شرکتهای آمریکایی و یا گردش دلار در سیستم بانکی ایجاد می‌کرد. طرف آمریکایی در همان مذاکرات برجام هم در این چارچوب محدودیت‌هایی ایجاد کرده، و به همین دلیل وقتی به‌طور مکرر به ما اعلام می‌کنند که آقای رئیس‌جمهور بایدن برای رسیدن به یک توافق خوب حسن نیت دارد، اما وقتی این را با رفتار آقای بایدن و طرف آمریکایی مقایسه می‌کنیم و تطبیق می‌دهیم، با پارادوکس مواجه می‌شویم. وضعیتی است که از یک طرف در آن پیام می‌دهند که ما حسن نیت داریم، و از طرف دیگر همزمان، در همان روزی که این پیام را دریافت کردیم، تحریم‌های جدیدی علیه برخی از اشخاص حقیقی و حقوقی ما اعمال می‌شود. ولذا ملاک برای ما رفتار آمریکایی‌هاست و ما براساس رفتار طرف آمریکایی قضاوت خواهیم کرد.
* (در پاسخ به این که« آیا داشتن روابط منسجم با اتحادیه اروپا، به‌ویژه در حوزه مالی و بازرگانی، همچنان برای تهران اولویت به‌شمار می‌آید، یا این امر اهمیت سابق را از دست داده است»): سیاست خارجی دولت جدید ایران که به دولتی مردمی و تحول‌گرا شناخته می‌شود مبتنی است بر دکترین سیاست خارجی متوازن، دیپلماسی پویا، و تعامل و همکاری هوشمند. ما در این دکترین نگاهمان در سیاست خارجی به همهٔ مناطق جهان است. نگاهی که قارهٔ اروپا را هم شامل می‌شود، و در ذیل این مجموعه، توسعه مناسبات با یکایک کشورهای اروپایی مد نظر ماست. البته ما به صراحت به طرف‌های فرانسوی و انگلیسی و آلمانی گفته‌ایم که ضمن اهمیتی که برای رابطه با این بخش از اروپا قائلیم، این سه کشور را همهٔ اروپا نمی‌دانیم. و برای توسعه و تحکیم مناسبات با تک‌تک واحدهای سیاسی در اروپا برنامهٔ مستقل داریم و این کار را با جدّیت در دولت جدید دنبال می‌کنیم.
* (در پاسخ به این که آیا با ایده گشایش دفتر اتحادیه اروپا در ایران مخالف است و آیا با جوزپ بورل، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در این باره صحبت کرده است): این موضوعی است که بارها مطرح شده و اتفاقا اخیرا وزیر خارجهٔ فنلاند در تهران این موضوع را با من مطرح کرد. من وقتی به سوابق نگاه کردم دیدم که هر زمان که مقدمات و فرصتی فراهم شده تا دفتر اتحادیه اروپا در تهران باز شود، در داخل اروپا به‌طور تصنعی بحرانی علیه جمهوری اسلامی ایران ایجاد شده، یعنی با این مواجه شده‌ایم که از یک سو با حسن نیت می‌خواهیم دفتر اتحادیه اروپا را باز کنیم و از طرف دیگر در حالی که هنوز این دفتر باز نشده یک بحران تصنعی ایجاد می‌شود. بنابراین دیدم که این‌ها کمکی به وضعیت نمی‌کند. لذا فکر می‌کنم این ایده همچنان در دستور کار و بررسی ما قرار دارد.
