محمد داوری در روزنامه اعتماد نوشت: اسفند امسال غيرحضوري شدن كلاس‌ها دقيقا دو سال مي‌شود و نظام آموزشي ما كه در ابعاد مختلف دچار ناكارآمدي شده بود دو سال است كه اين ناكارآمدي استمرار يافته و بيشتر از گذشته نيز شده است، اما به دليل غيرحضوري شدن كلاس‌ها نشانه‌هاي ناكارآمدي مخفي مانده است ولي همه به آن اذعان دارند چرا كه ارزيابي عملكرد دانش‌آموزان آنقدر غيرواقعي است كه حتي خود دانش‌آموزان و والدين آنها نيز به اين امر اعتراف مي‌كنند.
نظام آموزشي ما كه از مسائل و مشكلات متعدد در رنج بوده و مي‌باشد به‌طور كلي در دو شاخص كيفيت آموزشي و عدالت آموزشي بيش از همه مورد نقد كارشناسان و صاحبنظران بوده و هست و اين نقدها آنقدر گفته شده است كه از پرتكرارترين موضوعات حوزه اجتماعي رسانه‌ها شده و به دليل بي‌توجهي مديران و مسوولان در دوره‌هاي مختلف باعث نااميدي بسياري از اين كارشناسان و صاحب نظران شده و آنها قلم‌ها را غلاف كرده‌اند و نوشتن را بي‌فايده مي‌دانند و آنها نيز كه اين مطالبات را فرياد مي‌كردند نيز هر چند برخي هنوز خسته نشده‌اند اما از نتيجه‌بخش بودن اين فريادها نااميد هستند.
اما به‌رغم اين انفعال‌ها و نااميدي‌ها آنچه ما را بر آن مي‌دارد تا همچنان بنويسيم و فرياد برآوريم سرنوشت كودكان و نوجوانان اين سرزمين است چرا كه متاسفانه و دردمندانه بايد گفت از حداقل‌ها نيز محروم مي‌شوند و بيم آن مي‌رود كه با طولاني شدن آموزش غيرحضوري و پنهان ماندن افت آموزشي از همان حداقل كيفيت آموزشي قبل از كرونا نيز دانش‌آموزان محروم شوند.
بي‌ترديد وقتي از كيفيت آموزش سخن به ميان مي‌آيد فقط انتقال مفاهيم كتاب‌هاي درسي نيست بلكه تاثيرگذاري مفاهيم آموزشي و پرورشي بر ذهن و روان دانش‌آموز و بهبود عملكرد فردي و اجتماعي كودك و نوجوان است كه هدف محوري آموزش عمومي است و اين مهم متاسفانه با غيرحضوري شدن به‌شدت مورد تهديد قرار گرفته است به ويژه هرچه مقاطع و پايه‌ها پايين‌تر باشد اين آسيب بيشتر خودش را نشان مي‌دهد ودانش‌آموزان اول ابتدايي دو سال پيش، سال آينده در حالي وارد پايه سوم ابتدايي مي‌شوند كه واقعا معلوم نيست مفاهيم پايه‌اي چقدر به آنها آموخته شده است و اين ضعف پايه‌اي بي‌ترديد خودش را به پايه‌ها و مقاطع بالاتر منتقل خواهد كرد و ما براي يك دوره طولاني با افت آموزشي شديد و انتقال‌يافته مواجه خواهيم شد.
افت آموزشي و تنزل كيفيت آموزشي آنقدر محسوس و هشدار‌دهنده است كه الان نه تنها كارشناسان و صاحبنظران بلكه تمام دانش‌آموزان و والدين و معلمان و مربيان به آن اذعان مي‌نمايند و با سكوت خود هرروز هشدار مي‌دهند و شايد انتظار پايان يافتن دوره كرونا باعث شده است كه اين سكوت ادامه يابد در حالي كه فعلا نه تنها نشانه‌اي براي پايان اين دوره دوساله نيست بلكه احتمال ادامه يافتن آن تا پايان سال تحصيلي جاري و حتي سال تحصيلي آينده وجود دارد لذا براي اين تهديد بزرگ بايد چاره‌اي اساسي انديشيده شود چرا كه قربانيان اصلي افت آموزشي دانش‌آموزان هستند و اين يعني قرباني شدن فرداي اين كشور و ملت.