شرق نوشت: عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی از تدوین طرح جامع برای مقابله و خنثی‌سازی تحریم‌ها خبر داده است. این در حالی است که سال گذشته طرح اقدام راهبردی با همین تفکر و برای مقابله با تحریم‌ها تدوین که در نهایت به ادامه تحریم‌ها منجر شد.

 

قانونی که به گفته روحانی مانع به‌نتیجه‌رسیدن مذاکرات وین شد، در حالی که اگر این قانون نبود قبل از آغاز سال 1400 بخش عمده تحریم‌ها لغو و مردم اثرات مثبت آن را در سال جدید در زندگی خود احساس می‌کردند؛ اما بهارستان‌نشینان که در دولت روحانی ید طولایی در مخالفت با مذاکرات برجامی و رفع تحریم‌ها داشتند، قانون اقدام راهبردی را تصویب کردند تا این‌گونه سد محکمی در برابر نتیجه‌بخشی مذاکرات احتمالی ایجاد کنند.

 

 

در این مسیر موفق هم بودند؛ اما بعد از پایان دوران ریاست‌جمهوری روحانی مواضع نمایندگان اصولگرای مجلس تغییر کرد و تلویحا حامی مذاکرات برجامی و رفع تحریم‌ها شدند.

 

در این بین حتی بحث اصلاح قانون اقدام راهبردی هم چندی‌پیش مطرح شد؛ زیرا با قانون فعلی امکان موفقیت در وین ناممکن است و مردم از شرایط سخت اقتصادی برآمده از شدت بی‌سابقه تحریم‌ها خسته شده‌اند و غم نان مهم‌ترین چالش این‌ روزهای اکثر مردم ایران است.

 

در راستای تغییر مواضع اصولگرایان به‌تازگی شاهد توافق با سازمان انرژی اتمی بودیم؛ اتفاقی که در دولت روحانی به‌شدت مذموم بود، در دولت رئیسی با حمایت بهارستانی‌ها همراه شد تا نشان دهد توافق اگر در دولت اصولگرایان باشد تابو نیست، ولی در دولت روحانی گناهی نابخشودنی است. ازاین‌رو انتظار برای ازسرگیری مذاکرات وین و تلاش برای رفع تحریم‌ها قوت گرفت.

 

حال با سخنان اخیر زهره الهیان برای تدوین طرح خنثی‌سازی تحریم‌ها ماجرا پیچیده‌تر از قبل شده است. اگر نیاز به قانون برای مقابله با تحریم‌هاست که سال گذشته مجلس طرح‌نویسی خود را انجام داده است و نیازی برای صرف وقت و هزینه کلان در بهارستان نیست.

 

هرچند قانون اقدام راهبردی هم‌اکنون هم قابلیت اجرای صددرصدی ندارد و نیاز به اصلاح آن است و اگر قرار بر نگارش طرح جدید است، باید با طرحی به اصلاح‌ واقع‌گرایانه در قانون اقدام راهبردی برای نتیجه‌بخش‌شدن مذاکرات احتمالی پرداخت، وگرنه نوشتن قانون جدید چه الزامی می‌تواند داشته باشد، آن‌هم قانونی که به جای کمک به رفع تحریم‌ها قرار است ایران را بیش از گذشته به دامن چین و روسیه بیندازد؛ زیرا دلیل نگارش این طرح به گفته الهیان، عضویت ایران در سازمان همکاری‌های شانگهای است.