خبرآنلاین: عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی می‌گوید: رهبری چه بسا در دوره ای که مسؤلیت آقای صادق لاریجانی تمام شود، بنا باحراز صلاحیت و قابلیت‌های منحصر به فرد آقای روحانی در قیاس با اعضای فعلی مجمع، ریاست را به عهده آقای روحانی واگذار کنند.

 

کمتر از یک ماه به پایان ریاست‌جمهوری هشت ساله حسن روحانی باقی مانده است؛ هشت سالی که فراز و فرودهای زیادی داشت و ایران بحران‌هایی به خود دید که در تاریخ جمهوری اسلامی ایران بی‌سابقه یا کم‌سابقه بود.

 

همین مسائل شاید از حسن روحانی مدیری با تجربیاتی متفاوت ساخته است که می‌تواند در آینده و در بزنگاه‌های تاریخی دیگر از آن بهره برد.

 

اما حسن روحانی دوران پساریاست‌جمهوری خود را چگونه خواهد گذراند؟ حزب سیاسی تشکیل می‌دهد؟ سکوت پیشه می‌کند؟ همچنان در ارکان قدرت کشور باقی می‌ماند یا احتمالی دیگر؟ این موضوعی است روحانی و یارانش تاکنون درباره آن سخنی نگفته‌اند.

 

در این باره با محمد عطریانفر، فعال سیاسی اصلاح‌طلب و عضو حزب کارگزاران سازندگی گفت‌وگو کردیم. او معتقد است روحانی هم مانند سنت پیشین رهبری عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام می‌شود؛ هرچند به گفته او، خاتمی تمایلی به حضور نداشته و احمدی‌نژاد هم به این حکم ناسپاسی کرده است.

 

عطریانفر حتی احتمال ریاست حسن روحانی بر مجمع تشخیص مصلحت نظام‌ را مطرح می‌کند در این حال به استفاده ابراهیم رئیسی از تجربیات دولت‌های یازدهم و دوازدهم خوشبین است.

 

متن این گپ‌وگفت با محمد عطریانفر را در ادامه بخوانید؛

 

****

 

ما شاهد سنت خوبی از ناحیه رهبری هستیم، اینکه شخصیتهایی که در موقعیتهای برجسته در کشور مسؤلیت داشتند به خصوص رؤسای جمهور، در پایان دوران خدمتشان مورد احترام رهبری قرار می گیرند و معمولا به عضویت در مجمع تشخیص مصلحت نظام دعوت می شوند و این تجربه ای است که در دوران گذشته شاهد آن بودیم و ایشان نسبت به این قضیه با اهتمام ویژه ای اقدام میکرده اند.

 

اولین تجربه این موضوع به مرحوم آیت‌الله هاشمی رفسنجانی برمی گردد، اگرچه زمانی که آقای هاشمی رفسنجانی رئیس جمهور بودند همزمان رئیس مجمع هم بودند (به عنوان یکی از رؤسا و اعضای قوای سه گانه) لیکن در سال ۱۳۷۶ که مسؤلیت ایشان تمام شد، موقعیت ریاست مجمع ایشان ابقا شد که تجربه ارزشمندی بود و بیشتر به این موضوع برمی گشت که تجارب رؤسای جمهور که هشت سال در پست مدیریت اجرایی درنگ کرده اند ، می تواند به نفع مدیریت بعدی مورد استفاده قرار گیرد و در اختیار مدیران جدیدی باشد که می خواهند مسؤلیت خود را دنبال کنند.

 

 

تصور می کنم برپایه این فرآیند در مقطع بعد از پایان دولت آقای خاتمی هم، از ایشان برای حضور در مجمع دعوت شده باشد یعنی من احتمال می دهم که این اتفاق افتاده باشد ولی چون از طرفی رهبری کسی را الزام نمی کنند یعنی علی الاصول پیشنهاد آن از ناحیه رهبری میتوانسته مطرح باشد ولی قاعدتا موافقت اولیه فرد هم باید گرفته شود، بنابراین تصور می کنم اگر از ناحیه آقای خاتمی تمایل و اقبالی هم صورت می گرفت منطقاً ایشان هم به عنوان عضو مؤثر و تعیین‌کننده مجمع تشخیص مصلحت می توانستند در آن نهاد حضور داشته باشد.

 

در ادامه آقای احمدی نژاد هم همین موقعیت را پیدا کرد گرچه قدر ناشناسی و ناسپاسی کرد و از حریم حکم رهبری را با موضعگیری‌های عجیب و غریب خود صیانت نکرد. علی القاعده آقای روحانی هم در ادامه این سنت پیشین از ناحیه رهبری، به عنوان عضو مجمع تشخیص درصورت تمایل دعوت به حضور خواهد شد.

 

 

اما در رابطه با صلاحیتها و قابلیتهایی که در آقای روحانی سراغ دارم فکر می کنم که رهبری درصورت اعلام تمایل وی و توافق ایشان علاوه بر مسؤلیت عضویت او در مجمع تشخیص چه بسا در دوره ای که مسؤلیت آقای صادق لاریجانی تمام شود، بنا باحراز صلاحیت و قابلیت‌های منحصر به فرد آقای روحانی در قیاس با اعضای فعلی مجمع، ریاست را به عهده آقای روحانی واگذار خواهند کرد. این رویکرد منطقی که نشان از اهتمام ویژه رهبری دارد باینکه تجاربی که رؤسای جمهور به دست آورده اند در اختیار مدیران جدید قرار گیرد دلالت می کند.

 

 

موضوعی که در مورد روسای جمهور اشاره کردم بیشتر بیان یک سنت تاریخی و تجربه طولانی مدت است که از آن سراغ داریم (ما از بعد از سال ۶۸ تا امروز این تجربه را داریم). اما اینکه نسبت به دیگر اعضا چه رویکردی در پیش گرفته خواهد شد بیشتر به صلاحیتهای ذاتی آن فرد برمی گردد که به صفت شخصیت حقیقی آن فرد منشا اثر و ضمنا مورد تایید رهبری هم قرار داشته باشد؛ اگر چنین اتفاقی افتاد و یک شخصیتی که به صفت فردی و حقیقی بتواند به این موقعیت کمک کند و رهبری هم او را مورد تایید قرار دهند علی القاعده آنها هم می توانند در مظان عضویت مجمع تشخیص مصلحت نظام قرار گیرند.

 

اصالتا هر دولتی که بر سر کار می آید باید از تجارب دولت پیشین خود بهره بگیرد و این فرقی نمی کند که آقای رئیسی باشد یا فرد دیگری ؛ این جزو اصولی است که درنظام تبادل قدرت باید به آن توجه کرد اما آقای رئیسی علاوه بر اینکه علی الاصول تجربه دولت پیشین را در استخدام بگیرند، امر مستحسنی است البته خود ایشان هم ادعایشان این است که می خواهند از تجارب فراتر از دولت هم استفاده کنند اما در مقام واقع باید دید که چه خواهد شد.

 

من نسبت به آقای رئیسی خوشبین هستم که بتواند از تجربه دولت پیشین استفاده کند و می‌تواند برای ایشان راهگشا باشد و انشالله که از آن بهره خواهد برد.