روزنامه خراسان: با آن که من در 15سالگی قربانی اعتیاد پدرم شدم و برای فرار از زندگی در یک خانواده آشفته، با مرد 33ساله ای ازدواج کردم اما اکنون آینده مادر و خواهرکوچکم نیز در مسیر تباهی قرار گرفته است و من در حالی نگران این وضعیت زجرآور هستم که ...

 

این ها بخشی از اظهارات دختر 15ساله ای است که با چهره ای مضطرب و با قلبی آکنده از تردید وارد کلانتری پنجتن مشهد شده بود تا شاید راهی برای نجات خانواده اش از دام اژدهای هفت سر بیابد.

 

این دختر نوجوان در حالی که بیان می کرد من اولین قربانی اعتیاد در جامعه نیستم و آخرین آن نیز نخواهم بود، درباره سرگذشت خود به مشاور و مددکار اجتماعی کلانتری گفت: از روزی که چشم باز کردم پدرم را پای بساط موادمخدر دیدم که همواره دود غلیظ سیگار و موادش فضای خانه را پر می کرد.

 

آن روزها نمی فهمیدم که وقتی مادرم صبح زود از خانه بیرون می رود و شب با بدنی خسته و رنجیده به خانه باز می گردد و مرا در آغوش می کشد، با کارگری در خانه های مردم برای تامین هزینه های اعتیاد پدرم تلاش می کند اما پدرم پاسخ محبت های او را با پرخاشگری و توهین می داد.

 

خلاصه زمانی که به کلاس پنجم ابتدایی رسیدم تازه از گوشه و کنایه های دوستانم فهمیدم که پدرم اعتیاد دارد و من در یک خانواده آشفته و آسیب دیده زندگی می کنم. این بود که با وجود علاقه ام به تحصیل، درس و مدرسه را رها کردم تا زودتر ازدواج کنم و از این شرایط خودم را بیرون بکشم. همیشه به این موضوع می اندیشیدم که به اولین خواستگارم پاسخ مثبت می دهم تا خوشبختی و سعادت را تجربه کنم.

 

بالاخره حدود یک سال قبل مرد 33ساله ای که اهل یکی از شهرهای خراسان جنوبی بود به خواستگاری ام آمد. پدرم که پای بساطش نشسته بود بلافاصله نظر مثبت اش را اعلام کرد اما مادرم که به آینده من می اندیشید، چادر سیاهش را به سر کرد و به شهر خواستگارم رفت تا تحقیقات لازم را درباره «قدیر» انجام بدهد.

 

خلاصه با تایید مادرم، در حالی پای سفره عقد نشستم که همسرم 18سال از من بزرگ تر بود. با این حال از این ماجرا ناراحت نبودم چون احساس می کردم دنیای دیگری نیز بیرون از این دود و دم، پرخاشگری و کتک خوردن ها وجود دارد. این در حالی بود که هیچ گاه راهنمای درستی در زندگی نداشتم و از عاقبت اندیشه های هیجانی دوران نوجوانی بی خبر بودم ولی باز هم مشکلات من در این زندگی آشفته به پایان نرسید، چون هر بار نامزدم از شهرستان به منزل ما می آید، مورد خشم و بدرفتاری های پدرم قرار می گیرد.

 

پدرم مرا مجبور می کند به گونه ای رفتار کنم که همسرم زودتر منزل ما را ترک کند و به شهر خودشان بازگردد. او که همواره بساط مواد مخدرش در خانه پهن است، با آمدن نامزدم دچار مشکل می شود و جایی برای استعمال موادمخدر پیدا نمی کند. وقتی دیدم این بار مادرم نیز به رفتارهای پدرم اعتراضی نمی کند، تازه فهمیدم که او نیز برای تسکین دردهایش و با تشویق پدرم به موادمخدر آلوده شده است.

 

حالا نیز نگران خواهر 5ساله ام هستم که شاید او نیز قربانی بعدی این اژدهای هفت سر خطرناک باشد، چون مانند روزهای سیاه من اکنون مقابل بساط پدرم می نشیند و به دود غلیظی که از دهان پدرم خارج می شود، نگاه می کند و من برای آینده او نیز نگرانم، به همین دلیل با راهنمایی یکی از دوستانم به کلانتری آمدم تا راهی برای نجات مادر و خواهرم از این شرایط اسفناک پیدا کنم زیرا دیگر امیدی به رهایی پدرم نیست و ...

 

شایان ذکر است، با صدور دستوری از سوی سرهنگ علی مالداری (رئیس کلانتری پنجتن) رسیدگی کارشناسی و روان شناختی به این پرونده توسط مشاوران زبده کلانتری در دایره مددکاری اجتماعی آغاز شد.