شینا انصاری با بیان اینکه امروز مصادف با ١٦ سپتامبر و  روز جهانی حفاظت از  ازن بهانه ایست برای بیان آنچه  که منجر به تخریب لایه "اُزن" شده است، گفت: حیات روی زمین وابسته به لایه ازن است. تخریب لایه ازن مسیر تابش مستقیم پرتوهای فرابنفش خورشید به سطح زمین را باز می‌کند که این امر آثار مخرب فراوانی را به همراه دارد و انواع بیماری‌ها همچون سرطان پوست، آب مروارید، تحریک و تخریب سیستم ایمنی بدن، توقف رشد گیاهان و آثار نامطلوب بر روی جانوران را منجر می‌شود.

 

وی افزود:  در سال ۱۹۸۵ دانشمندان به صراحت اعلام کردند که در صورت تداوم این وضعیت، تا سال ۲۰۵۰ لایه ازن به‌طورکامل نابود می شود. این رخداد دنیا را بر آن داشت تا فکری به حال ترمیم و نگهداشت این سپر حفاظتی کند بطوری که ۲۸ کشور در شهر وین اتریش گرد هم آمدند و با استناد به یافته های دانشمندان، مفاد معاهده ای را تدوین کردند که «کنوانسیون وین برای حفاظت از لایه ازن» نامیده شد.

 

مدیر کل محیط زیست و توسعه پایدار ادامه داد: در همین راستا سازمان ملل در سال ۱۹۸۷ توافق‌نامه‌ای به نام پروتکل مونترال تدوین کرد که در این توافق‌نامه تولید، فروش و استفاده CFC ها ممنوع شده است همچنین پس از این توافق‌نامه اتحادیه اروپا نیز توافق‌نامه دیگری به مونترال افزود که علاوه بر ممنوعیت استفاده از CFC ها ترکیبات دیگر مخرب لایه ازن افزوده شدند.

 

انصاری تصریح کرد: خوشبختانه با گذشت سه دهه پایش و مطالعه محققان روی لایه ازن مشخص شده است که حفره بزرگ بالای قطب جنوب اکنون در وضعیت مناسب‌تری قرار گرفته و بررسی سال‌های اخیر دانشمندان بیانگر بهبود و ترمیم آهسته لایه ازن است. هرچند به صورت کامل این نگرانی برطرف نشده است. این امر در حقیقت حاصل همکاری فراگیر کشورهای جهان و اقداماتی است که در چارچوب قواعد علمی و فنی پروتکل مونترال برای کاهش گازهای مخرب لایه ازن انجام شده است.

 

وی در ادامه گفت: براساس «اصلاحیه کیگالی» پروتکل مونترال حذف تدریجی استفاده از گازهایی با اثرات گلخانه‌ای مانند «هیدروفلوروکربن‌ها» (HCFC) از جمله گازهای مبرد از جمله “R-۲۲” و “R-۱۴۱b” تا سال ۲۰۳۰ میلادی مطرح است.

 

انصاری معتقد است در روز جهانی حفاظت از لایه ازن همزمان با سی و سومین سالگرد پروتکل مونترال می توان این معاهده بین‌المللی با مشارکت ۱۹۷ کشور جهان را نمونه‌ای از  همکاری‌های موفق محیط‌زیستی درسطح جهان دانست و به امکان همراهی و مسئولیت‌پذیری جامعه جهانی برای غلبه بر مشکلات بزرگ زیست‌محیطی پیش روی بشر از جمله گرمایش زمین امیدوار بود.