به گزارش گروه پارلمان شهری تهرانی نیوز،رییس کمیته معماری و طرح‌های شهری شورای شهر تهران در واکنش به تلاش شورایعالی شهرسازی برای رفع محدودیت های ارتفاع در محله جماران، گفت: جماران به شکلی که هست، باید برای آیندگان حفظ شود.
علی اعطا ، در مورد تصمیم شورای عالی شهرسازی و بررسی وضعیت محله جماران و احتمال رفع محدودیت ارتفاع در این محله گفت: اساسا ایجاد محدودیتهای ساخت و ساز یا حتی فریز کردن یک محدوده در شهر، می تواند دلایل متعددی داشته باشد. گاهی مسایل امنیتی و حفاظتی مطرح است، گاهی برای انجام طرح های شهری است و گاهی ممکن است به دلایل هویتی و میراثی باشد.
به گفته وی، این کار بعضا، مثل بافت های ثبت شده، پشتوانه های قانونی محکم دارد، اما در مواردی مثل اجرای طرح های توسعه شهری مصوب، شهرداری ها مجاز نیستند برای بلندمدت محدوده ای را فریز کنند و متاسفانه این رویه نادرست عموما جریان دارد.
اعطا با تاکید بر این‌که در جماران موضوع فریز کردن مطرح نیست اما محدودیتهای اعمال شده به دلایل هویتی و حفاظتی است، تصریح کرد: در محله جماران مساله‌ی اصلی ایجاد محدودیت ارتفاع در ساخت است و این در حالی است که محله جماران علاوه بر این‌که دارای بافت ارزشمند روستایی از سال های پیش از انقلاب اسلامی بوده است، به دلیل حضور حضرت امام خمینی (ره) به عنوان بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران و یک شخصیت مورد توجه در مقیاس جهانی، مورد توجه است.
وی افزود: جماران به شکلی که هست، باید برای آیندگان حفظ شود و من معتقدم همین میزان تغییراتی که در سالهای اخیر به دلیل برخی ساخت و سازها انجام شده نیز، بعضا هویت کالبدی جماران را مخدوش کرده است.
وی ادامه داد: حالا فرض کنید مسایل مربوط به هویت تاریخی و بافت روستایی این محله را نادیده بگیرند؛اما چطور می توان از تصمیمی دفاع کرد که میراث کالبدی مرتبط با رهبرکبیر انقلاب را مخدوش کند.
اعطا تاکید کرد: بعید می دانم در هیچ شهر و کشور متمدن و توسعه یافته ای چنین مواجهه ای با موضوع صورت گیرد. حالا یک عده می گویند بخشی از این محدودیت ها، مربوط به حریم امنیتی بوده است اما الان حریم امنیتی به این شکل ضرورتی ندارد مطرح باشد و اجازه بدهید کارشناسان بحث و بررسی کنند.
اعطا با بیان این‌که این روزها بحث لغو محدودیت ارتفاع در محله جماران مطرح است و این موضوع در شورای عالی معماری نیز مورد بحث قرار گرفته، اظهار کرد: لغو محدودیت را ممکن است بخشی از ساکنین هم پیشنهاد داده باشند. اما موضوع یک موضع ملی است. دوستان پشت درهای بسته تصمیم نگیرند و روندی را که قرار است به یک تصمیم منجر شود به مردم عرضه کنند. دوره تصمیم گیری در اتاق های بسته سپری شده است و چیزی در اتاق های تاریک باقی نمی ماند. باید منطق و مبنای هر تصمیم روشن باشد.
