به نقل از "هلث لاین"، اما هنوز به طور دقیق مشخص نیست که افزودن شیر به چای بر فواید این نوشیدنی می افزاید یا در عوض، فعالیت ترکیبات چای در بدن را با اختلال مواجه می کند. در ادامه مروری بر آثار افزودن شیر به چای خواهیم داشت.

 

 

در شرایطی که انواع مختلف چای ممکن است فواید سلامت مختلفی را ارائه کنند، چای های سبز و سیاه انواعی هستند که بیشترین مطالعات روی آنها صورت گرفته است. هر دو نوع از برگ های گیاه کاملیا سیننسیس (Camellia sinensis) حاصل می شوند اما روش های پردازش متفاوتی را پشت سر می گذارند.

 

چای های سبز و سیاه سرشار از ترکیبات گیاهی به نام فلاونوئیدها هستند. این ترکیبات به عنوان آنتی اکسیدان عمل کرده و به مبارزه با آسیب سلولی ناشی از فعالیت مولکول های واکنشی که به نام رادیکال های آزاد شناخته می شوند، کمک می کنند. سطوح بالای رادیکال های آزاد در بدن می تواند به بیماری قلبی، سرطان، و بیماری های خطرناک دیگر منجر شود.

 

 

 

به طور خاص، چای سبز سرشار از فلاونوئیدهایی به نان کاتچین ها است، در شرایطی که چای سیاه دارای مقادیر بالای تیافلاوین ها است.

 

به واسطه این ترکیبات، نتایج مطالعات با حضور سوژه های انسانی و حیوانی نشان داده اند که نوشیدن چای سبز و سیاه با کاهش فشار خون، آثار ضد سرطان و کاهش سطوح کلسترول مرتبط است.

 

از سوی دیگر، شیر سرشار از مواد مغذی مانند پروتئین، کلسیم، و پتاسیم است که برای رشد مطلوب، ترکیب بدن (Body Composition) و سلامت استخوان ضروری هستند.

 

پروتئین های شیر ممکن است با ترکیبات چای تداخل ایجاد کنند اما نتایج مطالعات یکدست نیستند

 

با توجه به این که چای و شیر هر دو حاوی ترکیبات و مواد مغذی تقویت کننده سلامت هستند، ترکیب این دو ماده نیز ممکن است مفید به نظر برسد.

 

در حقیقت، یک مطالعه در چین با حضور بیش از 1,800 بزرگسال نشان داد که مصرف چای و شیر به طور جداگانه با کاهش خطر سرطان دهان مرتبط بوده و ممکن است مصرف آنها با یکدیگر نیز اثر مفیدی به همراه داشته باشد.

 

با این وجود، برخی مطالعات نشان می دهند که پروتئین های موجود در شیر ممکن است در جذب و فعالیت آنتی اکسیدانی ترکیبات چای تداخل ایجاد کنند.

 

یک مطالعه با حضور 16 زن بزرگسال که به دو گروه تقسیم شده بودند، افزایش قابل توجه جریان خون که می تواند به بهبود عملکرد قلب کمک کند را در گروهی که روزانه دو فنجان (500 میلی لیتر) چای سیاه ساده مصرف می کردند، نشان داد. گروه کنترل آب مصرف می کردند. در همین حال، نوشیدن چای سیاه با شیر بدون چربی آثاری مشابه را به همراه نداشت.

 

پژوهشگران این گونه نتیجه گیری کردند که کازئین، نوعی پروتئین موجود در شیر، ممکن است با فلاونوئیدهای چای پیوند تشکیل داده و از فعالیت آنها در بدن جلوگیری کند.

 

با این وجود، مطالعه ای کوچک با حضور 9 بزرگسال نشان داد که مصرف چای سیاه سطوح فلاونوئیدهای آنتی اکسیدانی را در خون افزایش داده و افزودن شیر به چای نیز مانع از این اثر نشده است.

 

پژوهشگران به این نکته اشاره داشتند که هرچه زمان دم کشیدن چای بیشتر باشد، ممکن است به جذب بهتر آنتی اکسیدان های موجود در آن بدون در نظر گرفتن افزودن شیر منجر شود.

 

بر اساس نتایج متناقض این مطالعات، شیر ممکن است تا حدی در فعالیت آنتی اکسیدان های چای اختلال ایجاد کند، اما در مواردی که چای برای مدت زمان طولانی‌تری دم کشیده ممکن است چنین اثری ایجاد نشود.

 

با این وجود، پژوهش های بیشتری باید برای درک بهتر فواید و معایب افزودن شیر به چای انجام شوند.

 

 

اثر افزودن شیر به چای ممکن است به نوع چای نیز بستگی داشته باشد اما بیشتر مطالعات در این زمینه بر چای سیاه متمرکز بوده اند.

 

از آنجایی که چای سبز نیز سرشار از فلاونوئیدها است، تاثیرگذاری شیر بر ترکیبات موجود در چای سبز ممکن است از نظر تئوری مشابه با چای سیاه باشد.

 

یک مطالعه با حضور 18 بزرگسالان نشان داد که نوشیدن شیر با کپسول های چای سبز افزایش کالری سوزی که معمولا به واسطه مصرف کپسول های چای سبز به تنهایی حاصل می شود را مهار می کند.

 

در شرایطی که این نتایج جالب توجه هستند اما به پژوهش های بیشتری برای درک بهتر اثر ترکیب شیر با چای سبز به جای مکمل های چای سبز نیاز است.

 

افزون بر این، هیچ مطالعه ای آثار افزودن شیر به انواع دیگر چای مانند چای سفید را تجزیه و تحلیل نکرده است.