به گزارش ایسنا، همچنین در صورتیکه بیمار بی‌خوابی کوتاه مدت را تجربه کند مصرف داروهای خواب‌آور برای او توصیه می‌شود.

 

این داروها که حاوی ترکیب‌های خواب‌آور هستند نباید برای طولانی مدت مصرف شوند زیرا نه تنها با گذشت زمان، بدن به آنها مقاوم می‌شود بلکه برای سلامتی نیز خطرات و عوارضی را به همراه دارند.

 

برخی از عوارضی که مصرف این داروها می‌تواند به همراه داشته باشد شامل موارد زیر است:

 

خواب‌پریشی به رفتارهایی اشاره دارد که فرد در زمان خواب و ناآگاهانه آن‌ها را انجام می‌دهد. برخی از رفتارهای غیرعادی شامل راه رفتن در خواب، خوردن یا حتی کار با شبکه‌های اجتماعی می‌شود. در مجموع خواب‌پریشی کاملا یک اختلال نادر بوده و تشخیص آن به ویژه در افرادی که تنها زندگی می‌کنند سخت‌تر است.

 

 

حتی وقتی خواب هستیم مغز ما اندکی تواناییِ تشخیص تهدیدهای بالقوه مانند زنگ‌خطر سیستم هشدار حریق را دارد اما مطالعات تایید می‌کند که با مصرف داروی خواب، همین میزان از توانایی نیز تقریبا از بین رفته و فرد قادر نیست در واکنش به محرک‌های تهدیدکننده از خواب بیدار شود. با این حال یک مطالعه تازه از سوی محققان ژاپنی نشان می‌دهد نوعی از داروهای خواب‌آور هستند که سطح هوشیاری مغز را هنگام خواب حفظ می‌کنند.

 

 

اگرچه تاثیر این قرص‌ها در به خواب رفتن بیمار حائز اهمیت است اما باعث می‌شود فرد پس از بیدار شدن در روز بعد احساس سرحال بودن نداشته باشد. نتایج یک بررسی نشان می‌دهد نزدیک به شش دهم از مصرف کنندگان این قرص‌ها با عوارض جانبی همچون احساس گیجی، سرگیجه و فراموشی در روز بعد روبرو هستند.

 

 

مصرف بلندمدت قرص‌های خواب‌آور احتمال وابستگی جسمی و روحی به این داروها را افزایش می‌دهد. در صورت مصرف این قرص‌ها برای مدت چند هفته، تصور خوابیدن بدون دریافت دارو موجب افسردگی و اضطراب می‌شود.    

 

به گزارش مدیکال دیلی، در عین حال پزشکان به مصرف کنندگان داروهای خواب‌آور توصیه می‌کنند از قطع یک‌باره این داروها خودداری کنند و مصرف آن به تدریج کنار گذاشته شود.