شهربانو امانی در نطق پیش از دستور خود در ابتدای نود و دومین جلسه رسمی شورای اسلامی شهر تهران گفت: رویکرد "انسان محور"، از دل تجربیات و مشاهدات فراوانی حاصل شده که طبق این تجربیات، عمده راه حل های قرن 19 و 20، راه حل هایی پایدار به نیازهای انسان شهرنشین نشدند! این رویکرد، توصیه اش، بازگشت به گذشته است. الگوگیری از راه حل های شهرسازی قدیم که سابقه هزاران ساله دارد و بهره گیری از آن ها برای نیازهای بنیادین انسان شهرنشین فعلی، تلفیقی از سنت و مدرنیته است.

 

وی ادامه داد: مجموعه این نگرش ها و تلاش ها، به خلق مفهومی به نام "نوشهر گرایی" یا(NEW URBANISM) منتج شده است که مبنایِ شهرسازیِ شهرهایِ کشورهای توسعه یافته است. نوشهرگرایی، راه حل هایِ "انسان محور" را که از شهرسازی قدیم الگوبرداری شده است، پیشنهاد می دهد.

 

امانی با اشاره به اینکه نوشهرگرایی دو پایه اساسی دارد، اظهار کرد: این دو پایه TOD و TND هستند. TOD یعنی "توسعه مبتنی بر حمل و نقل همگانی"، که با ابزارهای سلبی و ایجابی، شهر را پیاده پسند و پیاده مدار می کند و TND، یعنی "توسعه سنتی محله"، که هویت و فرهنگ محلات را حفظ می ند.

 

وی افزود: نوشهرگرایی، با TOD آغاز می شود، زیرا معضل اصلی شهرها، مشکلاتی است که راه‌حل های خودرو-محور بر شهرها تحمیل کرده‌اند. مانند آلودگی، ترافیک و گسست اجتماعی شهر.

 

این عضو شورای شهر اظهار کرد: TODبا به کارگیری اصول 8گانه خود، و با بهره گیری از مفاهیم کمکی مانند شهرسازی تاکتیکی(TACTICAL URBANISM)، خیابان کامل(COMPLETE STREET) و توسعه سنتی محلات(TND)، بخش اعظمِ نوشهرگرایی را به ارمغان خواهد آورد و شهری "انسان محور" خواهد ساخت.

 

امانی در پایان خواستار شد: طبق مصوبه شورای عالی شهرسازی، زین پس، طرح های تفصیلی شهرها باید بر اساس رویکرد TOD، بازنگری شوند و این نوید بزرگی است که ما را به تهرانی "پیاده پسند" و "انسان محور" رهنمون می سازد. در حال بررسی برنامه 5 ساله سوم هستیم. از کمیسیون های مربوطه، انتظار دارم که رویکردهای گذشته را به کناری نهند و برنامه 5 سالِ آتیِ شهر را با اهداف و آرزوهای "انسان محورانه"یِ مردم شهر بسنجند.