خبرگزاری فارس: همه ما معتقدیم که خنده برای کسالت خوب است و بر هر درد بی‌درمان دوا است و علم نیز این موضوع را پشتیبانی کرده است.
براساس گزارش «نشنال جئوگرافیک»، بیشتر مطالعات بر روی خنده، اندک و به ارزیابی‌های محدود متکی بوده است.
«مایکل میلر» مدیر مرکز پیشگیری از بیماری‌های قلبی و عروقی مرکز پزشکی دانشگاه مریلند در بالتیمور گفت: یک خنده خوب باعث آزاد شدن هورمون اندورفین از مغز می‌شود.
با آزادی این هورمون رویداد‌های زیستی سلامت قلب به سمت بدن سرازیر می‌شوند. اندورفین‌ها انتقال‌دهنده‌های عصبی را تحریک و گیرنده‌های سطح اندوتلیوم (لایه درون رگی) را فعال می‌کند.
همچنین ترشح این هورمون منجر به آزاد شدن نیتریک اکسید (عامل گشادی رگ‌های خونی) جریان خون را افزایش می‌دهد و باعث کاهش التهاب، جلوگیری از تجمع پلاکت‌ها و کاهش پلاک کلسترول می‌شود.
میلر در سال ۲۰۰۵ مطالعه‌ای را بر روی جریان خون ۲۰ داوطلب قبل و بعد از تماشای یک فیلم خنده‌دار و یک فیلم غمگین اندازه‌گیری کرد. پس از تماشای فیلم غمگین جریان خون در ۱۴ نفر از ۲۰ بیننده محدود شد، اما پس از فیلم خنده‌دار میانگین جریان خون تا ۲۲ درصد افزایش یافت.
به گفته میلر؛ بهترین خنده، خنده‌ای است که موجب جمع شدن اشک در چشمان‌تان شود. وی حداقل ۳۰ دقیقه ورزش به مدت سه بار در هفته و ۱۵ دقیقه خنده روزانه را تجویز کرد.
مطالعه‌ای در ژاپن که از یافته‌های آزمایشگاهی خنده استفاده کرده بود اعلام کرد: خنده می‌تواند عوامل ضد التهابی را در خون افرادی که مبتلا به «آرتریت روماتوئید» هستند بهبود بخشد.
براساس این گزارش، هیچ شکی نیست که یک جوک خوب می‌تواند به عنوان یک درمان عمل کند. طنز و خنده ممکن است خاصیت ارتجاعی عضلات را در فردی که در حال خندیدن است بهبود بخشد.
برخی مطالعات دیگر نشان می‌دهند که خنده به کاهش هورمون‌های استرس کمک می‌کند.