ماهی تیلاپیا از سوی اکثر کشورهای جهان به‌عنوان یک گونه بسیار مهاجم شناخته شده است و این کشورها به‌شدت از منابع آبی خود در برابر ورود و آلوده شدن به این گونه مهاجم، حفاظت می‌کنند.
در کشورمان نیز ماهی تیلاپیا از سوی سازمان محیط زیست به‌عنوان گونه مهاجم شناسایی و معرفی شده و تا به امروز این سازمان در برابر فشار و لابیهای وارده برای اخذ مجوز پرورش ماهی تیلاپیا در آبهای کشورمان مقاوت کرده است.
متاسفانه به‌دلیل سود هنگفتی که واردکنندگان ماهی تیلاپیا از «واردات فیله‌های تیلاپیا از مبدا چین» به ایران نصیبشان می‌شود، در پی آن هستند با لابی و اعمال فشار به مراکز نظارتی و تصمیم‌گیر، مجوز رسمی پرورش این نوع ماهی مهاجم را نیز اخذ کنند.
در همین راستا و البته در سایه غفلت سازمان محیط زیست، اخیراً شرکتهایی در قالب تبلیغات مختلف از جمله در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعیِ بدون نظارتی مانند تلگرام، اقدام به تبلیغات گسترده برای فروش «لارو ماهی تیلاپیا» کرده‌اند!
با توجه به ممنوعیت پرورش ماهی تیلاپیا در کشورمان به‌دلیل شناسایی آن به‌عنوان گونه‌ای مهاجم، این سؤال پیش می‌آید که آیا در سایه خواب سنگین مسؤلان نظارتی، هم‌اکنون به‌صورت غیر رسمی و مخفی، جریانات و افرادی در حال پرورش ماهی تیلاپیا در کشورمان هستند؟!
در حالی شاهد این اتفاق تلخ هستیم که طی سالهای اخیر به دلیل سیاستهای غلط سازمان شیلات در حوزه پرورش ماهیان سردابی و ماهی قزل‌آلا، اکثر واحدهای پرورش ماهی قزل‌آلای کشومان در آستانه ورشکستگی قرار گرفته‌اند و طی این سالها در کنار مشکلات عدیده‌‌ای که گریبانگیر بیش از 7 هزار واحد پرورش ماهی قزل‌الای کشورمان بوده، واردات بی‌رویه و به صورت رسمی و قاچاق فیله‌های ماهی تیلاپیا نیز وضعیت این صنعت کشورمان را به لبه پرتگاهی خطرناک کشانده است.
واردات رسمی بی‌رویه و قاچاق«ماهی تیلاپیا» به کشور عملاً حکم تیر خلاص به واحدهای پرورش قزل‌آلای کشور را داشته است چرا که واحدهای تولیدی در طی این سالها به دلایلی مختلفی مانند اعطای مجوزهای خرد پرتعداد، عدم حمایت جدی و واقعی از سوی شیلات، عدم توجه شیلات به تکنولوژیهای روز دنیا در این صنعت و بی‌تحرکی مطلق در توسعه کیفی و افزایش بهره‌وری واحدهای تولید قزل‌آلا، تلفات بسیار بالای واحدهای تولیدی به دلیل آلودگی تخم‌های وارداتی، آلودگی مزارع پرورش ماهی به ویروسهای خارجی، ناتوانی مالی پرورش‌دهندگان قزل‌آلا از خرید تجهیزات روز دنیا و بکارگیری تکنولوژیهای نوین این صنعت، بهره‌وری بسیار پایین این واحدها به دلیل وابستگی به شیوه‌های تولید به سبک دهه 40 و ... باعث بحرانی شدن وضعیت فعالان این حوزه طی این سالها شده است به گونه‌ای که در حال حاضر 60 درصد مزارع پرورش ماهی قزل آلای کشور، تعطیل و ورشکسته شده‌اند.