به گزارش گروه حمل و نقل عمومی و شهری شهرداری نیوز،مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی شهر تهران گفت: نتایج مطالعات استفاده از سوخت بیودیزل در ناوگان اتوبوسرانی درون شهری که با همکاری معاونت علمی و فناری ریاست جمهوری انجام شده بود، مشخص شد.

پیمان سنندجی درباره مزایای استفاده از سوخت بیودیزل در ناوگان اتوبوسرانی براساس مطالعات انجام شده، افزود: منابع خام ارزان قیمت، کاهش اثر گازهای گلخانه ای، غیر سمی بودن، استفاده بدون نیاز به ارتقا موتور،  کاهش ذرات معلق و البته به دلیل خاصیت روانکاری باعث افزایش عمر کارکرد سیستم سوخت رسانی می شود.

وی با اشاره به پیشبرد طرح امکان سنجی استفاده از سوخت بیودیزل در شرکت واحد اتوبوسرانی شهر تهران بیان کرد: با توجه به اینکه يكي از راهكارهاي كاهش و كنترل انتشار آلودگي بهره گيري از گازوئيل زيستي (بيو ديزل) در اتوبوس هاي ناوگان است، بنابراین برابر رايزني هاي صورت گرفته با معاونت علمي و فناوري رياست جمهوري مقررشد طرح امكان سنجي استفاده از بيوديزل B5 )تركيب 95 گازوئيل معمولي و 5 درصد گازوئيل زيستي) به صورت پايلوت بر روي 40 دستگاه از اتوبوس هاي ديزلي شهاب به انجام برسد.

سنندجی، با اشاره به نتایج به دست آمده از این طرح پایلوت ادامه داد: اجراي طرح به این صورت بود كه در 20 دستگاه از اتوبوس هاي شهاب ديزلي منتخب گازوئيل معمولي و 20 دستگاه اتوبوس ديگر نيز سوخت B5 مصرف و بررسي آلاينده هاي خروجي از اگزوز اتوبوس ها هر هفت روز يكبار توسط عامل ستاد توسعه زيست فناوري معاونت علمي و فناوري رياست جمهوري انجام شد. همچنین تعداد 20 دستگاه اتوبوسي كه سوخت گازوئيل زيستي ((B5 در آنها مصرف شده بود قبل و بعد از اتمام پروژه از نظر فني (سيستم موتوري و سيستم سوخت رساني بويژه پمپ سوخت و انژكتور)، از طريق متولي مربوطه و در محل سامانه تندرو بررسي فني شد

وی با بیان اینکه یکی از مشکلات کنونی شهر تهران آلودگی روزافزون محیط زیست به عنوان یکی از مشکلات اساسی تمدن رو به رشد بشر خود معلول رشد فزاینده جمعیت و به تبع آن مصرف بی رویه منابع است، یادآور شد: یکی از مهم ترین منابع آلودگی محیط زیست استفاده از انرژی سوخت های فسیلی است. محدودیت این منابع از یک طرف و اثرات زیانبار استفاده از آنها از طرف دیگر باعث شده که بیشتر کشورهای دنیا، برنامه ریزی های گسترده ای برای تأمین انرژی مورد نیاز خود از طریق انرژی های نو انجام دهند.

به اعتقاد مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی شهر تهران؛ استفاده از بیوسوخت ها به عنوان یک منبع انرژی، نه تنها از نظر زیست محیطی بلکه به دلایل اقتصادی، اجتماعی و هم چنین سهولت کاربرد، بسیار مورد توجه قرار گرفته است .

پیمان سنندجی درباره تعریف سوخت بیو دیزل نیز توضیح داد: بیو دیزل (منو اكلیل استر) یك سوخت گازوئیلی پاك است كه از منابع طبیعی و قابل تجدید مانند روغن های گیاهی ساخته می شود. بیو دیزل درست مانند گازوئیل در موتورهای احتراقی كار می كند و برای این كار اصولاً هیچگونه تغییر موتوری لازم نیست. استفاده از بیودیزل در یك موتور گازوئیلی معمولی منجر به كاهش اساسی هیدروكربن های نسوخته، منواكسید كربن و ذرات معلق می شود. خروج اكسیدهای نیتروژن بسته به سیكل كاری و روش های آزمایشی، كمی كاهش و یا افزایش می یابد. با به كاربردن این سوخت، از سهم كربن موجود در ذرات معلق كاسته می شود.

وی درباره چگونگی ساخت بیودیزل گفت: بیو دیزل را می توان از روغنهای گیاهی تازه و یا مستعمل و چربی حیوانات تولید كرد. این گازوئیل از منابع داخلی قابل تجدید بوجود می آید. این سوخت، قابل تجزیه بیولوژیكی است و هنگامی که بعنوان یك جزء تركیبی مورد استفاده قرار می گیرد، نیازمند حداقل تغییرات در موتور است و نسبت به گازوئیلی كه جایگزینش میشود، سوختی پاك است. روغن های گیاهی می توانند برای تولید تركیبات شیمیائی- كه استر خوانده می شوند- ، با یك الكل (معمولاً متانول) تركیب شوند. زمانی كه این استرها به منظور سوخت مورد استفاده قرار میگیرند، بیودیزل خوانده شوند.

به گفته مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی شهر تهران؛ بیشتر تمایلاتی كه امروز برای تولید بیودیزل وجود دارد ناشی از ظرفیت بسیار بالای تولید سویا،تولیدات مازاد و كاهش قیمت ها است. متیل سویات، یا سوی دیزل كه از واكنش متانول با روغن سویا حاصل می شود،اصلی ترین شکل بیو دیزل در امریکاست

وی ادامه داد: همچنین چربی های بلااستفاده حیوانی و روغن سوخته ( كه بعنوان «شبه گریس» شناخته می شوند) نیز منابع و ذخایر خوبی هستند. این منابع از روغن سویا ارزانترند و به عنوان راهی برای كاهش هزینه های تامین مواد اولیه در نظر گرفته می شوند. بادام زمینی، پنبه دانه، گل آفتاب گردان و كنولا (گونهای از دانه شلغم روغنی) نیز از منابع روغنی دیگرند. استرهایی كه از هر یك از این منابع ساخته شده اند گرچه شاید در میزان انرژی عدد ستان (مشابه اكتان بنزین) یا دیگر مشابهات فیزیكی كمی متفاوت باشند اما میتوانند با موفقیت در موتورهای گازوئیلی مورد استفاده قرار گیرند.

پیمان سنندجی در بخش دیگری از صحبت های خود درباره فرایند تولید بیو دیزل در دنیا و ایران بیان کرد: بیودیزل سوختی تقریباً ناشناخته است و برای رسیدن به استفاده تجاری گسترده، باید از موانع گوناگونی بگذرد. این سوخت باید قبل از هرگونه ورود به بازار، بر موانع نظارتی فائق آید و قیمت آن نیز رقابتی تر شود. جالب است بدانید که طبق گزارشی که سازمان سوخت های طبیعی آمریكا تهیه کرده است، با انگیزه بالای دولت، تولید بیودیزل از دانه های روغنی می تواند به حدود ۲ میلیارد بشكه در سال برسد كه این رقم حدود ۸ درصد مصرف گازوئیل در اوایل این قرن است.