شنبه شب جمهوری خواهان در 4 ایالت و دموکرات ها در 3 ایالت انتخابات مقدماتی برگزار کردند که نتایج آن بدین شرح است.

 

کانزاس: تد کروز 48 درصد، ترامپ 23 درصد، مارکو روبیو 17 درصد و جان کیسیک 11 درصد. در میان دموکرات ها: برنی سندرز 68 درصد و کلینتون 32 درصد.

 

لوئیزیانا: ترامپ 41 درصد، کروز 38 درصد، روبیو 11 درصد و کیسیک 6 درصد. دموکرات ها: کلینتون 71 درصد و سندرز 23 درصد.

 

کنتاکی: در این ایالت فقط انتخابات مقدماتی جمهوری خواهان برگزار شد. ترامپ 36 درصد، کروز 32 درصد، روبیو 16 درصد و کیسیک 14 درصد.

 

مین: فقط جمهوری خواهان: کروز 46 درصد، ترامپ 33 درصد، کیسیک 12 درصد و روبیو 8 درصد.

نبراسکا: فقط دموکرات ها: سندرز 56 درصد و کلینتون 44 درصد.

 

 

در 4 ایالت جمهوری خواه، ترامپ در دو ایالت کنتاکی و لوئیزیانا برنده شد و کروز در دو ایالت کانزاس و مین پیروز شد. از لحاظ نمایندگان حزبی کروز 64 نماینده، ترامپ 49 نماینده، روبیو 13 نماینده و کیسیک 9 نماینده را از آن خود کردند.

 

 

سندرز توانست در دو ایالت کانزاس و نبراسکا پیروز شود و کلینتون هم در ایالت لوئیزیانا به پیروزی دست یافت. کلینتون 55 نماینده حزبی و سندرز 47 نماینده به دست آورد.

 

 

با وجود این که ترامپ توانست در دو ایالت پیروز شود و در دو ایالت دیگر هم دوم شد و همچنان از لحاظ نمایندگان حزبی در صدر است، اما این نتایج نشان دهنده تزلزل وی است. اگر نتایج شنبه شب را در نظر بگیریم، کروز از ترامپ نماینده حزبی بیشتری به دست آورد. همچنین ترامپ در دو ایالتی که پیروز شد فاصله اش با کروز 4 درصد و 3 درصد بود. اما کروز در دو ایالتی که به پیروزی دست یافت فاصله ای 15 و 13 درصدی با ترامپ داشت.

 

نکته قابل توجه دیگر این است که پیروزی کروز در مین شگفتی ساز بود. چون این ایالت شرقی در منطقه ای حضور دارد که ترامپ در آن پیشتاز است و براساس نظرسنجی های قبل از انتخابات، ترامپ فاصله زیادی با رقبایش در آن داشت.

 

عمده دلیل پیروزی ترامپ در این ایالت ها به خاطر رای گیری پیش از موعدی بود که در چند ایالت وجود داشت، اما اگر آرای به دست آمده در خود روز انتخابات را در نظر بگیریم، آرای ترامپ رو به افول بوده است و در مقابل آرای کروز در روز انتخابات افزایش داشته است. این نشان دهنده این موضوع است که انتقادات مقامات جمهوری خواه و جناج اصلی این حزب تا حدودی کارساز بوده و مقداری از محبوبیت ترامپ کاهش یافته است.

 

ترامپ در سخنرانی که شنبه شب داشت گفت: «من دوست دارم یک رقابت تک به تک با تد کروز داشته باشم، خیلی جالب خواهد بود.» وی به کروز برای پیروزی در کانزاس و مین تبریک گفت اما به این نکته هم اشاره کرد که کروز نمی تواند در نیویورک، نیوجرسی و کالیفرنیا به پیروزی دست پیدا کند. ترامپ درباره روبیو هم گفت: «وی شب بسیار بسیار بدی داشت و شخصاً با وی تماس خواهم گرفت و به او خواهم گفت که از رقابت ها کنار بکشد.»

 

ترامپ درباره انتقادات جناح اصلی حزب از خودش گفت: «هفت ماه پیش، قبل از این که نامزدی ام در انتخابات را اعلام کنم، عضوی از جناح اصلی حزب بودم. اما هم اکنون جناح اصلی علیه من است. چون من از لحاظ مالی مستقل هستم. پول آنها را نمی خواهم. آنها کنترلی بر من ندارند. من آنچه که برای مردم آمریکا درست است را انجام می دهم.»

 

با این وجود ترامپ هنوز در ایالت های شرقی و بزرگ پیشتاز است و شانس بیشتری برای پیروزی دارد. به همین دلیل از لحاظ تعداد نمایندگان حزبی می تواند به پیشتازی اش ادامه دهد.

 

 

کروز با عملکرد خوبی که از خودش نشان داد، در حال راضی کردن آن دسته از جمهوری خواهان است که هنوز به وی با دیده شک و تردید نگاه می کنند. کروز با این پیروزی ها توانست از لحاظ نمایندگان حزبی فاصله اش را با ترامپ کاهش دهد. هم اکنون ترامپ در مجموع 378 نماینده حزبی، کروز 295، روبیو 123 و کیسیک 34 نماینده حزبی در اختیار دارند و برای کسب نامزدی نهایی حزب باید به 1237 نماینده حزبی دست پیدا کنند.

 

کروز با این عملکرد نشان داد که بی دلیل نمی گوید که بهترین کسی است که می تواند ترامپ را شکست دهد، به همین دلیل از روبیو خواست که از رقابت ها کنار بکشد.

 

 

مارکو روبیو که مورد حمایت جناح اصلی حزب است و پس از کنار کشیدن جب بوش، مقامات حزبی و حامیان مالی بزرگ از وی حمایت می کنند، نتوانسته عملکردی از خودش نشان دهد که رای دهندگان را مجاب کند که بهترین جایگزین ترامپ است. روبیو تاکنون در یک ایالت پیروز شده است و شنبه شب در سه ایالت سوم شد و در مین هم چهارم شد. آرای وی در انتخابات پیش از موعد 20 درصد بود اما در روز انتخابات به 9 درصد رسید، یعنی وی نتوانسته آرای خودش را افزایش دهد و سهم وی به کروز منتقل شده است. تنها امید روبیو انتخابات ایالت خودش، فلوریدا است که سه شنبه هفته آینده برگزار می شود و برنده آن تمام 99 نماینده حزبی را کسب خواهد کرد.

 

 

پیروزی کلینتون در لوئیزیانا که ایالتی جنوبی و با جمعیت بالای سیاهپوست است، طبیعی بود. با وجود شکست در کانزاس و نبراسکا، وی همچنان پیشتاز است. در واقع همان سیستمی که در حزب جمهوری خواه برای ممانعت از پیروزی ترامپ وجود ندارد، در حزب دموکرات به کلینتون کمک می کند. دموکرات ها با عاملی به نام نمایندگان حزبی ارشد (Super Delegates) روبرو هستند که برخلاف نمایندگان حزبی، متعهد به تبعیت از آرای ایالت ها نیستند و می توانند از هر کاندیدایی که بخواهند حمایت کنند. همین مقامات جناح اصلی موجب شده اند که کلینتون پیشتاز باشد.

 

در واقع بدون احتساب آرای نمایندگان حزبی ارشد، کلینتون 663 به 457 از سندرز جلوتر است. اما در صورتی که آرای آنها را اضافه کنیم، امتیاز کلینتون به 1121 و سندرز به 479 می رسد. کاندیداهای دموکرات برای این که بتوانند نامزدی شان را نهایی کنند باید به 2383 نماینده دست پیدا کنند. از این رو با وجود این که سندرز عملکرد خوبی دارد، اما آرای این نمایندگان به کمک کلینتون می آید.

 

 

سندرز به خوبی در حال ادامه رقابت ها است. پیروزی وی در کانزاس و نبراسکا که همسایه کلرادو (ایالتی که سه شنبه در آن پیروز شد) هستند، نشان می دهد که وی در منطقه غرب میانه (Midwest) عملکرد خوبی دارد. تنها عاملی که مانع از پیروزی نهایی سندرز می شود، همین آرای نمایندگان حزبی است. در غیر این صورت وی رقابت نزدیکی با کلینتون داشت. این که در ایالت های باقی مانده وی بتواند روند پیروزی های کلینتون را متوقف کند و نظر نمایندگان حزبی ارشد را به خودش جلب کند، مسئله ای است که فقط باید منتظر ماند و مشاهده کرد.