شهادت پس از سه مرتبه جانبازی

داود در سال 1342 متولد شد. او تحصیلاتش را تا سال ششم ابتدایی ادامه داد و پس از آن رفت سراغ کار. با آغاز جنگ‌تحمیلی به ادامه تحصیل پرداخت و در کنار دفاع از میهن اسلامی، موفق به اخذ دیپلم شد و سپس به دانشگاه امام حسین(ع) راه یافت. پس از چندی به جبه رفت و مسئولیت‌های مختلفی چون فرماندهی گردان حضرت علی اصغر (ع) در لشکر ۱۰ سیدالشهدا (ع) و یکی از گردان‌های ۲۷ محمد رسول الله (ص) را عهده‌دار بود و پس از سه بار مجروحیت به درجه جانبازی رسید.

در شب دوم عملیات «کربلای۵»، گردان علی‌اصغر که داود فرمانده آن بود، وارد صحنه نبرد شد. فرماندهی لشکر ابلاغ کرده بود که آمادگی کامل داشته باشید، احتمالا نیمه‌شب گردان راهی منطقه خواهد شد. ساعت‌ها گذشت و داوود بی‌صبرانه انتظار می‌کشید و مرتب با ستاد تماس می‌گرفت. هنگامی‌که بعد از ساعتها انتظار بالاخره دستور حرکت صادر شد، همراه نیروهایش با قایق به سمت دژ شلمچه به راه افتاد. پس از ادای نماز ظهر به خط مقدم رفتند و در یک کانال مستقر شدند.داود با بی‌سیم مشغول هدایت و راهنمایی گردان بود که ناگهان گلوله خمپاره‌ای در کانال منفجر شد و ترکش به سر او اصابت کرد و در سن 23 سالگی به شهادت رسید. مزار این فرمانده شهید در قطعه ۲۶، ردیف ۴، شماره ۸۴ گلزار شهدای بهشت زهرا(س) قرار دارد.

30 سال گمنامی

رمضان روز هجدهم ادیبهشت ماه سال 1333 متولد شد. از آنجایی که در ماه رمضان دیده به جهان گشوده بود والدینش نام «رمضان» را بر او نهادند. او در همان دوران کودکی از نعمت مادر محروم شد و چیزی نگذشت که در سن 10 سالگی پدرش نیز از دنیا رفت. هنوز در غم از دست دادن آن دو عزادار بود که برادرش هم درگذشت.

رمضان به منزل دایی‌اش رفت و با آنها زندگی را ادامه داد. تحصیلات خود را در منزل دایی‌اش تا کلاس ششم ابتدایی ادامه داد. سپس برای تأمین هزینه‌های زندگی مشغول به کار شد. در اوایل دوران نوجوانی، رمضان با مبارزین ضدرژیم طاغوت همراه شد و با شناخت آگاهانه‌ای که نسبت به امام (ره) کسب کرده بود، ایشان را به عنوان مرجع تقلید خود برگزید و در صحنه‌های مبارزات علیه حاضر شد.

ناظریان پس از پیروزی انقلاب برای حفظ دستاوردهای انقلاب و ادامه راه شهیدان به عضویت سپاه درآمد. در سال 1360 با کلام آسمانی امام (ره) خطبه عقد او و همسرش جاری شد.

اولین مسئولیت او در سپاه مسئولیت یک گروه 9 نفره از گروهان 3 گردان هفت سپاه بود و پس از گذشت مدت زمانی کوتاه به علت شایستگی‌ها و توانایی‌هایش مسئولان، فرماندهی گردان حضرت علی اصغر (ع) از لشکر 10 سیدالشهدا (ع) را در عملیات «والفجر8» به او سپردند و او نیز با جان و دل پذیرفت. سرانجام فرمانده دلاور این گردان از لشکر 10 سیدالشهدا(ع) در اولین روز از اسفندماه سال 64 جزیره فاو به شهادت رسید و پیکرش در آن‌جا باقی ماند.

شهادت در روز تولد

حسین روز دوازدهم اردیبهشت ماه سال ۱۳۴۱ در جنوب تهران به دنیا آمد.در دوره مبارزات مردمی ضدشاه و استعمارگران وارد صحن شد و در روز ۲۲ بهمن سال۱۳۵۷ از اولین کسانی بود که با تصرف پادگان تسلیحاتی خیابان پیروزی تهران، به مردم کمک کرد.

پس از پیروزی انقلاب،مدتی در کمیته انقلاب اسلامی به حراست از آرمان‌های مردم پرداخت و پس از آن به عضویت رسمی سپاه در «گردان 7» پادگان امام حسین (ع) درآمد. با شروع جنگ تحمیلی راهی جبهه‌ها شد و در سمت‌هایی چون معاونت گردان «حُنین»، عضو شورای فرماندهی سپاه سر پل‌ذهاب، مسئول بسیج سپاه غرب و فرمانده گردان‌های سلمان، زهیر و علی‌اصغر (ع) به دفاع از میهن اسلامی پرداخت که در این مدت چندین بار نیز مجروح و شیمیایی شد و در روز 12 اردیبهشت 1365 درعملیات «سیدالشهدا (ع)»( منطقه فکه) بر اثر اصابت گلوله مستقیم به گردنش در روز تولدش به شهادت رسید.