سیف الدینف در سال ۱۹۲۹ در شهر خجند در شمال تاجیکستان، متولد شد. وی آموزش موسیقی را از آموزشگاه هنرهای زیبای شهر خجند آغاز کرد و بعد به دوشنبه و از آنجا به مسکو رفت. وی در سال ۱۹۵۲ از هنرستان موسیقی شهر مسکو و ۱۰ سال بعد از هنرستان شهر تاشکند فارغ التحصیل شد.
به گزارش بی بی سی، شراف الدین سیف الدینف از سال ۱۹۶۲ تا ۱۹۸۴ رئیس اتحادیه آهنگسازان تاجیکستان بود. از او به عنوان مولف نخستین اپرای تاجیکی با نام «پولاد و گلرو» نام می برند که در سال ۱۹۵۷ در تئاتر اپرا و باله تاجیکستان به نمایش درآمد. متن این اپرا را فیض الله انصاری نمایشنامه نویس فقید بر اساس رمانی از رحیم جلیل، نویسنده معروف، فراهم کرده بود.
اپراهای «رودکی» در سال ۱۹۷۶ و «عینی» در سال ۱۹۷۸ از کارهای عمده سیف الدینف به شمار می آیند.
اپرای «رودکی» از مهمترین آثار نمایشی در باره رودکی محسوب می شود. این اپرا شامل دو پرده و پنج نمایش است که سال ۲۰۰۹ به مناسبت روز رودکی بار دیگر در تئاتر اپرا و باله تاجیکستان به نمایش در آمد.
یکی از آهنگ های معروف او که تا امروز برخی از خوانندگان تاجیکستان آن را می خوانند، سرود «رِسپوبلیکای من» (جمهوری من) است که ستایش برخی از هنرشناسان در دهه ۱۹۷۰ را برانگیخت و باعث شد او برنده جایزه دولتی رودکی شود.
سیف الدینف برای بیش از شش فیلم آهنگ ساخته است که مهم ترین آنها «انسان پوست عوض می کند» در سال ۱۹۶۰، «زمرد» در سال ۱۹۶۲، «ستاره ای در تیره شب» در سال ، ۱۹۷۲ و «چهار نفر از چارسنگ» به شمار می آیند.
در کنار کارهای هنری، سیف الدینف مدت مدیدی در دانشکده هنرهای زیبای تاجیکستان تدریس می کرد و در تاسیس آکادمی موسیقی در شهر خجند، در شمال تاجیکستان، نقش بارزی داشت.
