«فردا»: 25 سال است، نیمه خرداد که حزن بزرگ و غم سنگین فراق روح‌الله را بر دل و جانمان می‌نشاند و روزهای شیرین استقبال و تلخ تشییع آن بزرگمرد تاریخ را به یادمان می‌آورد، یادآور یک رویداد مهم دیگر هم هست و آن نقش مهم و حساسی است که مجلس خبرگان رهبری ایفا کرد و با حسن انتخاب و در عین حال سریع خود، نگرانی و اضطراب خلأ رهبری را از روح و روان علاقه‌مندان انقلاب اسلامی زدود و یکبار دیگر دشمنان انقلاب را متحیر و دلسرد کرد.

انتخاب آیت الله خامنه ای اتفاق مهم و تعیین کننده ای بود که نقش و تاثیر آن در 25 سال حساس، متلاطم و پیچیده غیرقابل انکار است؛ هر چند در طول این ربع قرن، همواره ملاحظات و محدودیت های مختلف از جمله حجاب معاصرت مانع توجه و شناخت رهبری، آن گونه که شایسته است شده، تا جایی که سه سال پیش در چنین روزهایی سیدحسن نصرالله، ضمن تجلیل از مقام شامخ رهبر معظم انقلاب اسلامی، داد از مظلومیت معظم له در کشور خود سر داد!

اکنون و در اینجا درصدد رفع این نقص نیستم؛ به دلایلی از جمله ناتوانی، ولی به اختصار می خواهم به نقش رهبری در این دوران که ادامه خط و مکتب امام بود، بپردازم. در یک عبارت کوتاه، اما بسیار عمیق و سنگین می توان نقش رهبری حکیم انقلاب اسلامی را این گونه خلاصه کرد و آن «حفظ و مراقبت از انقلاب اسلامی و تداوم انقلاب در مسیر اهداف و آرمان های اصیل آن است.»

حفظ و تداوم انقلاب اسلامی را می توان در دو رکن خلاصه کرد: نخست «جمهوریت» و سپس «اسلامیت». جالب است بدانیم براساس اصل 177 قانون اساسی که به بازنگری اختصاص دارد، همان گونه که در اصول مربوط به اسلامی بودن نظام نمی توان تجدیدنظر کرد، محتوای اصول مربوط به جمهوری بودن نظام نیز غیرقابل تجدیدنظر است. نگاه دقیق به آنچه رهبری فرزانه انقلاب اسلامی طی 25 سال گذشته انجام داده اند، غیر از مدیریت بحران هایی که هر یک می توانست نظام های پرسابقه را هم از پا درآورد یا اقداماتی که به پیشرفت های علمی ایران منجر شده، دفاع از اسلامیت و جمهوریت نظام و در یک کلام «مردم سالاری» دینی بوده است.

اهمیت این تلاش شجاعانه و مدبرانه رهبر انقلاب زمانی فهمیده می شود که بدانیم چه اقدامات پیچیده و طراحی های چند لایه ای برای مخدوش کردن و بی رنگ نمودن «مردم سالاری دینی» صورت گرفت و رهبری تیزبین و آینده نگر انقلاب در مقابل آن ایستاد و اجازه ذره ای عقب نشینی را نداد؛ اقداماتی که عمدتا رنگ و لعاب مردم و دفاع از جمهوریت داشت. آنچه در جریان انتخابات مجلس هفتم برای تاخیر در زمان برگزاری انتخابات و ریاست جمهوری دهم برای تن ندادن به نتیجه رای مردم و به بهانه تقلب روی داد، از جمله مهم ترین این تلاش هاست. فتنه سال 88 که این روزها سالگرد آن است، دقیقا آشوب، شورش و سینه سپرکردن در برابر خواست و رای و اصل انتخاب مردم بود؛ شورشی که این واقعیت خود را از سویی با نیرنگ «رای منو پس بده» دگرگون کرد و از سوی دیگر اقدام نظام را فریبکارانه به دفاع از منتخب مردم تقلیل داد.

سخن آخر این که، آنچه از مجموع نظرات امام و رهبری معظم انقلاب درباره «ولایت فقیه» مستفاد می شود این است که ولایت فقیه، نقطه تلاقی و محل تمرکز «اسلامیت» و «جمهوریت» نظام مردم سالار دینی است و این رمز مخالفت آشوب طلبان و فتنه گران هم با رای مردم و هم اصل ولایت فقیه است.