اشکان دژاگه در تهران به دنیا آمد اما وقتی تنها دو سال داشت همراه با خانواده به آلمان رفت. او در فرهنگ دیگری بزرگ شد؛ یک فرهنگ اروپایی. در آلمان یا هر کشور دیگر اروپایی، خالکوبی چیز عجیبی نیست. چه، خیلی از فوتبالیست های دنیا خالکوبی های متعددی روی بدن خود دارند.
یکی مثل ابراهیموویچ هم سرآمد خالکوب هاست؛ او که اتفاقا دوستان ایرانی زیادی دارد. اشکان در بازی ایران و گوام وقتی با آستین کوتاه بازی کرد، با هجمه شدیدی روبرو شد؛ این هجمه از سوی مسئولان کمیته اخلاق بود. دعوت او به این کمیته و مصاحبه های متعدد محمدزاده رئیس اش سرانجام کار دستش داد تا به خاطر همین موضوع و همچنین ماجرای نشستن خانبان محروم روی نیمکت تیم ملی(او به دلیل انتقاد از وزیر ورزش از سوی کمیته اخلاق دو جلسه محروم شده بود) میزش را تحویل دهد و برود.
دژاگه پس از این اتفاقات، روز سه شنبه دوباره با آستین کوتاه در آزادی بازی کرد. این پاسخی بود از سوی او به مسئولانی که عملکرد فنی اش را نادیده می گیرند و تنها می خواهند به حاشیه هایش بپردازند. اشکان معتقد است روز اولی که به تیم ملی آمد، به خاطر عملکردش بود نه چیز دیگری. او اعتقاد دارد باید همین شکلی پذیرفته شود؛ همین چیزی که هست. اشکان تا مدت ها خالکوبی هایش را در تهران پنهان می کرد و حتی در گرمترین روز سال در تمرین و بازی های تیم ملی آستین بلند می پوشید.
ولی او حالا با آستین کوتاه بازی می کند؛ چیزی که اعتقاد دارد «حقش» است. اشکان در بازی ژاپن عملکرد بسیار خوبی داشت و در طول بازی فوق العاده جنگنده ظاهر شد. آیا کسی بود که با این عملکرد فنی، خالکوبی های او را دیده باشد؟
