شبکه اخبار محیط زیست در گزارشی به معرفی سبزترین شهرهای جهان بر اساس اقدامات سبزی که برای صرفه‌جویی و مصرف بهینه انرژی انجام داده‌اند، پرداخته که به شرح زیر است:

ریکیاویک: این شهر پایتخت و بزرگترین شهر ایسلند به حساب می‌آید. تمامی نیاز 120 هزار سکنه آن به گرما، برق و آب گرم از طریق تاسیسات زمین گرمایی و انرژی آبی تجدیدپذیر تامین می‌شود. در اواسط دهه 2000، مسئولان شهر ریکیاویک حمل و نقل عمومی را با اتوبوس‌های هیدروژنی جایگزین کردند که آب خالص تنها آلاینده آن به حساب می‌آید. مسئولان این شهری همچنان قصد دارند تا سال 2050 ریکیاویک را به شهری فاقد سوخت‌های فسیلی تبدیل کنند.

پورتلند: بزرگترین شهر ایالت اورگن آمریکا از شهروندانی آگاه به مسائل اقتصادی و اهمیت آنها برخوردار است که استفاده از دوچرخه برای رفت و آمد در آن مورد استقبال قرار گرفته. همچنین لامپ‌های قدیمی موجود در خیابان‌ها به منظور کاهش انتشار کربن با LED‌ جایگزین شده است. در دهه 1970 یکی از بزرگراه‌های شش باند این شهر به منظور ایجاد یک پارک آب نما مورد استفاده قرار گرفت.

مسئولان شهری پورتلند در نظر دارند تا در آینده تنها به منابع انرژی تجدیدپذیر وابسته باشند.

ونکوور: انرژی برق - آبی 90 درصد انرژی مورد نیاز شهر ونکوور کانادا را تامین می‌کند و 10 درصد مابقی از طریق انرژی‌های تجدیدپذیری همچون انرژی باد و خورشیدی فراهم می‌شود. ونکوور یکی از شهرهای اصلی در آمریکای شمالی به حساب می‌آید که پایین‌ترین میزان انتشار کربن را دارد. در سال 2012 میلادی، مسئولان این شهر از اجرای برنامه‌ای خبر دادند که ونکوور در سال 2020 به سبزترین شهر جهان تبدیل شود.

کپنهاگ: این شهر دانمارک دارنده یکی از بزرگترین نیروگاه‌های بادی نزدیک به ساحل است که تعداد قابل توجهی از سکنه آن برای رفت و آمد از دوچرخه استفاده می‌کنند. پشت‌بام‌های سبز یکی از ویژگی‌های بارز این شهر است که به محافظت و ایزوله شدن ساختمان‌ها کمک می‌کند و موجب می‌شود آب با سرعت پایین‌تری جذب شود و در نتیجه فشار کمتری به سیستم فاضلاب وارد می‌شود.

قرار است کپنهاگ در سال 2025 اولین پایتختی باشد که از انتشار گاز کربن پاک شود.

سان فرانسیسکو: مسئولان شهر سان فرانسیسکو در ایالت کالیفرنیای آمریکا حجم قابل توجهی از زباله تولید شده توسط 840 هزار سکنه آن را بازیافت می‌کنند. همچنین نزدیک به 20 درصد فضای این شهر به محیط‌های سبز اختصاص دارد و در استفاده از خودروهای برقی پیشرو است. علاوه بر این استفاده از کیسه‌های پلاستیکی غیرقابل بازیافت و اسباب بازی‌های پلاستیکی حاوی مواد شیمیایی نامعلوم ممنوع است.

در رای گیری انجام شده در این شهر این موضوع تایید شد که 100 میلیون دلار به منظور سرمایه گذاری در پانل‌های خورشیدی و توربین‌های بادی برای تسهیلات و خدمات عمومی اختصاص داده شود.

اسلو: 80 درصد از سیستم حرارتی شهر اسلو در نروژ از طریق انرژی تجدیدپذیر و عمدتا بیومتان گرفته شده از زباله شهری تامین می‌شود. همچنین در این شهر از لامپ‌های هوشمندی استفاده می‌شود که بازده خود را بسته به وضعیت ترافیکی و آب و هوایی تظیم می‌کنند و می‌توانند نقش مهمی در بهینه سازی مصرف انرژی داشته باشند. مسئولان شهری اسلو امیدوارند تا سال 2030 میزان انتشار گاز کربن را تا 50 درصد کاهش دهند همچنین انتظار می‌رود تا سال 2050 کل نروژ از گاز کربن پاک شود.

لندن: فرایند تبدیل 25 درصد از تولید انرژی در این شهر به انرژی بهینه تر آغاز شده است. همچنین از 25 نیروگاه بادی نزدیک به ساحل آماده بهره برداری 10 مورد آن در این شهر وجود دارند. همچنین مالیات سنگینی روی خودروهای آلاینده‌ای همچون SUV اعمال می‌شود در حالی که خودروهای برقی و هیبریدی از پرداخت آن معاف هستند. همچنین قرار است تا دو دهه آینده میزان انتشار گاز دی‌اکسیدکربن در این شهر تا 60 درصد کاهش یابد.

بوستون: طبق برنامه در نظر گرفته شده در شهر بوستون ایالت ماساچوست آمریکا در سال 2009 قرار است تا سال 2017 تقاضای برق و الکتریسیته تا 200 مگاوات کاهش یابد همچنین مسئولان این شهر برنامه دارند تا میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای را تا سال 2050 میلادی، 80 درصد کاهش دهند.

مالمو: در شهر مالمو در سوئد خانه‌ها و فضاهایی برای 10 هزار سکنه و 20 هزار کارمند آن ساخته شده که تماما انرژی مورد نیاز آن از طریق انرژی باد، آب و خورشید تامین می شود. همچنین قرار است اقداماتی برای مدیریت زباله به حداقل رساندن نیاز به حمل و نقل و افزایش تنوع زیستی معرفی شود.

نیویورک: سیستم حمل و نقل گسترده نیویورک و خانه‌هایی با ظرفیت چند خانوار، این شهر را به یکی از بهینه‌ترین شهرهای آمریکا به لحاظ مصرف انرژی تبدیل کرده است. همچنین بیش از 11 هزار چراغ راهنمایی و رانندگی در این شهر به دیودهای نوری بهینه به لحاظ مصرف انرژی تغییر پیدا کردند که میزان مصرف انرژی آن‌ها 90 درصد کمتر است. مسئولان شهر نیویورک قصد دارند میزان بازیافت زباله را تا سال 2017 دو برابر کرده و به 30 درصد برسانند.