به گزارش ایسنا، این ربات‌ که به آن «هگزاپود» گفته می‌شود، روشی جدید و بسیار سازگار برای مطالعه سلول‌های ایمنی بدن بوده و از آن می‌توان برای کمک به سیستم ایمنی درمانی در برابر سرطان، عفونت یا بیماری‌های خود ایمنی استفاده کرد.

 

هر ربات هگزاپود دارای ۶ بازوی حاوی مولکولی است که ممکن است توسط سیستم ایمنی بدن به عنوان جسم خارجی نظیر پروتئین تومور، ویروس یا باکتری شناخته شود. محققان می‌توانند از هگزاپود برای اسکن مجموعه‌ای بزرگ از سلول‌های ایمنی استفاده کنند.

 

جون هوانگ، استادیار مهندسی مولکولی این دانشگاه گفت: جنبه‌هایی از کارکرد سلول‌های ایمنی برای دانشمندان شناخته شده نیست و چگونگی عملکرد این سلول‌ها علیه پاتوژن‌ها همیشه پوشیده بوده است. اکنون با استفاده از این ابزار جدید، می‌توان درک بهتری از عملکرد سلول‌های ایمنی داشت.

 

سلول‌های T نوعی از گلبول‌های سفید خون هستند که وظیفه تشخیص پاتوژن‌های خارجی را دارند که توسط سلول‌های دندریتیک پردازش شده‌اند. سلول‌های ایمنی با بازوهای شاخه‌ای بلند عوامل بیماری‌زا را به دام می‌اندازند. در بدن هر فرد تریلیون‌ها سلول T مجزا وجود دارد که هر یک از آنها گیرنده سلول T متفاوت دارند و به طوری تنظیم شده‌اند تا یک مولکول بیماری‌زا (آنتی ژن) را روی یک سلول دندریتیک تشخیص دهد.

 

محققانی که قصد دارند قدرت سیستم ایمنی بدن را برای مبارزه با یک آنتی‌ژن خاص تقویت کنند، اغلب می‌خواهند بدانند سلول T بیماری را چگونه تشخیص می‌دهد. اما پیدا کردن این موضوع مثل یافتن سوزن در انبار کاه است.

 

برای حل این مشکل، محققان یک ربات نانویی را ساختند که هسته‌ای مغناطیسی داشته و بازوهایی از جنس دی‌اکسیدسیلیکون دارد که می‌توان آنتی‌ژن به آنها وصل کرد.

 

عملکرد این ربات تنها به پاسخ ایمنی سلول‌های T محدود نشده و می‌توان از آن برای تشخیص این که کدام سلول ایمنی قوی‌تر عمل می‌کند، استفاده کرد.