عصر ایران: داشتن درد به این معنی نیست که شما باید جز تحمل بیماری، درد را نیز تحمل کنید. اگر درد دارید می توانید عمده دردتان را با دارو و درمانهای دیگر کنترل کنید.
درد چیست؟
درد یک احساس ناراحتی یا یک حس ناخوشایند در بدن است که اغلب بیانگر یک اتفاق یا مشکل عملکردی در یک یا چند ارگان بدن میباشد. در واقع درد یک علامت است.
درد ممکن است بصورت ناگهانی یا بصورت تدریجی ایجاد شود. هر شخصی خود بهترین توصیف گر در مورد درد خویش است. توصیف یک درد از خفیف تا شدید، گذرا یا پایدار متغیر است.
درمان های رایج برای کنترل درد معمولا شامل:
داروهای NSAID (ضد التهابی غیرکورتونی)
استامینوفن، بیحس کننده های موضعی
بلوک کننده های عصبی، طب سوزنی
تحریک کننده های الکتریکی
طب فیزیکی، جراحی
روان درمانی، و سایر اقدامات شامل تکنیکهای ریلکسیشن و تغییرات رفتاری است.
خوشبختانه درحال حاضر در کشور ما کلینیکهای درد رو به افزایش است و دسترسی بیماران برای کنترل درد بیشتر شده است. همچنین در اکثر بیمارستانهای دانشگاهی کشور متخصصین و کلینیکهای درد وجود دارند و بیماران دچار درد حاد ناشی از عمل جراحی و سایر دردهای حاد و مزمن را تسکین می دهند.
به طور کلی درد به دو نوع حاد و مزمن تقسیم می شود.
درد حاد چیست؟
درد حاد معمولا شروعی ناگهانی و کیفیتی تیرکشنده دارد که علامتی از یک بیماری یا دستکاری قسمتی از بدن میباشد. درد حاد می تواند ناشی از عمل جراحی، شکستگی استخوانی، مشکلات دندانی، سوختگی یا بریدگی و یا دردهای زایمانی باشد.
درد حاد می تواند خفیف یا شدید و همچنین برای یک لحظه یا مدت دار برای هفته ها باشد ولی معمولا از شش ماه فراتر نمی رود و معمولا زمانی از بین می رود که مشکل زمینه ای بیمار برطرف شده باشد. هرچند در برخی موارد میتواند درد حاد تبدیل به درد مزمن شود.
درد مزمن چیست؟
درد مزمن دردیست که علی رغم التیام آسیب اولیه همچنان باقی میماند که بیانگر فعال ماندن سیگنالهای درد در سیستم عصبی بدن برای هفته ها، ماه ها و سالها می باشد.
اثرات فیزیکی درد شامل سفت شدن عضلات، محدودیت در حرکات بدن، کم شدن انرژی و تغییرات در اشتها و سبک زندگی بیمار می باشد. اثرات روانی درد شامل ایجاد افسردگی، خشم، اضطراب و ترس از آسیب مجدد می باشد. که این ترس ممکن است از بازگشت بیمار به شغل و فعالیت اولیه زندگیش ممانعت کند.
دردهای مزمن شامل سردردها، کمردردها، دردهای ناشی از سرطان، دردهای مفصلی، دردهای نوروژنیک (دردهای ناشی از آسیب مستقیم به رشته های عصبی) و دردهای سایکوژنیک (دردهایی که هیچ منشاء جسمانی ندارد و صرفا روانیست) است. درد مزمن ممکن است ناشی از یک آسیب یا ضربه یا عفونت اولیه در مدتها قبل در یک قسمت از بدن باشد و یا همانطور که اشاره شد هیچ دلیل و منشاء جسمانی نداشته باشد.
درمان درد چیست؟
همان طور که قبلا اشاره شد درد معمولا علامتی از یک آسیب می باشد و طبیعتا باید عامل اولیه آن درمان شود ولیکن تا درمان عامل اولیه نباید درد کشید.
برای درمان درد بیمار باید به پزشک مخصوص درد مراجعه کند که معمولا رشته درد یک رشته فوق تخصصی از تخصص بیهوشی و مراقبتهای ویژه میباشد.
درمانهایی که برای کاهش درد بکار گرفته می شود صرفا باید توسط پزشک تجویز شود و درمان خودسرانه آن میتواند تبعات بدی بدنبال داشته باشد زیرا هر دارو عوارضی دارد که ممکن است بیماری اولیه بیمار را بدتر و یا یک عارضه جدید برای بیمار ایجاد کند. به طور مثال برخی از داروهای مسکن عوارض گوارشی، ضدانعقادی، قلبی، کلیوی و کبدی دارد و مصرف آنها میتواند درد جدید به دردهای قبلی بیمار اضافه کند.
