تسنیم: روشهای مختلفی برای استفراغ و رهایی بدن از مواد زائد وجود دارد که بسته به نوع ماده اضافی و جایگاه آن در بدن راه استفراغ آن ماده پیشنهاد میشود.
ایجاد قی
در مبانی کلیات طب سنتی ایران آمده است: به خارج کردن محتویات معده (چه بر اثر داروهای قیآور و چه بهوسیله غذا) قی گفته میشود و یکی از راههای پاکسازی دستگاه گوارش فوقانی و اعضای مجاور محسوب میشود.
قی پاک کننده معده است, اشتها برانگیز است و تمایل به خوردن مواد غیرطبیعی مثل گل را از بین میبرد.
ادرار بول مواد زائد ناشی از هضم کبدی را که هضم دوم نامیده میشود از بین میبرد.
ادار بُول
ادرار بُول (افزایش دادن ادرار با استفاده از مدرّ بول) در کاهش درد مفاصل و احساس خستگی و بیشتر بیماریها ناشی از رطوبت نقش مهمی بهعهده دارد.
تعریق
یکی از روشهای حفظ صحت و نیز درمانی تعریق است, دفع عرق برای سلامتی ضروری است که متأسفانه امروزه بهعلت کاهش فعالیتهای جسمی این استفراغ بهخوبی انجام نمیشود.
تعریق بر 2 نوع است، تعریق طبیعی مانند فعالیتهای بدنی, استفاده گرمابه و دوم تعریق با استفاده از دارو.
باید توجه داشت که در حال تندرستی ایجاد تعریق پیشگیرانه از طریق دارو زیانآور است در حالی که ورزش با گرم کردن درون و گداختن فضولات باعث دفع طبیعی آنها از طریق تعریق میشود.
ایجاد و دفع ترشحات مخاطی
به رطوبتهای غلیظ و فضولاتی که از سر به منافذ بینی راه پیدا میکند, مخاط گفته میشود. اگر این مخاط بهطور طبیعی خارج نشود باید با تدابیر خاص, مانند غرغره و یا ایجاد عطسه آن را روان کرد و از بدن بیرون راند.
این روش در درمان بیماریهای دِماغی ــ بهسبب اخلاط غلیظ و چسبنده ــ مانند صرع و سکته مفید است.
حقنه یا تنقیه
اگر لازم باشد روده بزرگ از طریق مقعد مورد شستوشو قرار گیرد یا داروی خاصی وارد روده شود, این روش به کار میرود. حقنه دفع مواد اضافی چسبنده یا تجمع یافته در رودهها است.
حقنه عبارت است از فرستادن مایعات به روده بزرگ یا رحم با وسائل مخصوص. این روش درمانی فواید بسیار دارد و حقنه بهعکس قی مواد را از قسمتهای فوقانی بدن کشیده و دفع میکند و درمان بیماریهای دِماغی مانند سردرد, سرگیجه, صرع, سکته و در بیماریهای کلیه, مثانه, رحم, درد مفاصل و نیز درمان زخم و خونریزی از روده بزرگ کاربرد دارد.
در مطالعات جدید نیز آمده است که حقنه در درمان بیماریهای التهابی ناحیه رکتوم و همچنین تجمع و سختشدگی مدفوع اثرات درمانی دارد.