عده ای در درست ترین جای ممکن قرار گرفته و برای زندگی به دنبال معنایی می روند معنایی که آنها را از آن همه اندوه و غم نجات می دهد، عده ای اما راه میانه را با فراغت و رهایی بر می گزینند که این انتخاب نه دایمی بلکه چون مسکن برای سردردهای میگرنی موقت است. اما دسته آخر که گاهی زیر سنگینی کوله بار گذشته خود، سرخم کرده اند، به افیون پناه می برند تا شاید همه چیز را از یاد ببرند اما نمی دانند که انتهای این مسیر خود آن ها هستند که از یادها خواهند رفت و ناپدید می شوند.

 

ناصر با ۳۹ سال سن جزو همین دسته آخر است. بچه جنوب شهری که در سال ۸۶ تا ۸۹ به ته خط رسیده بود و در کوچه پس کوچه های تهران با دله دزدی مواد مصرفی خود را تامین می کرد تا اینکه دستگیر شد و ۳ سال زندان به او فرصتی می دهد تا به زندگی دوباره بیاندیشد.

 

زندگی که می خواست برای خانواده اش تبدیل به بهشت کند و دختر نوجوانش را آن روزها به خانه بخت بفرستد. سال ۹۲ از زندان آزاد می شود و یک زندگی سالم را شروع می کند. با وجود اینکه بارها در کمپ گفته شده بود که نباید در محل بازی یا شرایطی که مواد وجود دارد، حضور داشته باشید، در بازار پرده فروش های مولوی شروع به کار می کند. جایی که انواع مواد افیونی در آن مثل نقل و نبات توسط سوداگران مرگ پخش می شود.

 

ناصر اما انتخابش را کرده است و می خواهد زندگی خوبی برای زن و فرزندانش بسازد، می خواهد روزی دخترش را عروس کند. می خواهد همسرش را هر روز خوشحال کند، می خواهد انسانی باشد که وقتی نام او به زبان می آید دیگر هیچ یک از اعضای خانواده اش، خجالت زده از آن اسم نشوند. آری ناصر هدف دارد و همین هدف است که به زندگی او معنا می دهد. همین هدف است که او را از زندگی با ملال نجات می دهد.

 

تا اینکه یک روز غرور سرتاپای او را فراگرفته و فکر می کند دیگر، معتاد نمی شود و دقیقا همین نقطه است که آغاز سقوط او را رقم می زند. روز به روز از هدفش دور شده و رفیق بازی هایش دوباره شروع می شود. پس حالا که اسیر غول نفس خود شده باید برای مصرف غول ترین مواد افیونی را انتخاب کند پس مستقیم، جنس را روی زر ورق ریخته، سیگاری روشن می کند تا دود هروئین که به تنهایی از گلوی آدمی پایین نمی رود را مصرف کند.

 

به مرور توان کار کردن خود را از دست می دهد، به مرور اهدافش را برای زن و دخترش از یاد می برد و به مرور نیست می شود.

 

شروع به سرقت محتویات داخل خودرو در مناطق جنوب تهران می کند تا با هر لاستیک و ابزاری که از صندوق عقب ماشین ها با خود می برد بتواند چند گرمی جرم برای خود خریداری کند. هرروز نیز این سرقت ها بیشتر می شوند چرا که برای فراموشی همه این اتفاقات باید مواد بیشتری مصرف شود تا شاید آن مواد روی سرش خط انداخته و نیستی خود را با غرق شدن در هروئین از یاد ببرد.

 

اما هرچقدر نیز که آدم زرنگ باشد در نهایت روزی گیر خواهد افتاد  مثل ناصر که توسط پایگاه ۱۰ پلیس آگاهی دستگیر شده است.

 

ناصر در گفت‌وگو با ایران در پاسخ به این سوال که با چه روشی اقدامی به دزدی می کردی توضیح می دهد: کوچه پس کوچه ها را می گشتم و وقتی می دیدم یک ماشین امنیت زیادی ندارد و همچنین آن کوچه برای دزدی امن است، قفل صندوق عقب ماشین ها را تخریب و هرچه داشتند را با خود می بردم. لاستیک ها را نیز معمولا برای ۳ مالخری که هم اکنون نیز دستگیر شده اند، می بردم.

 

او ادامه می دهد: آنقدر درگیر مواد مخدر بودم که اصلا نفهمیدم که چطور دستگیر شدم اما در کل همیشه سعی می کردم که از مکان های دزدی کنم که کوچه هایش دوربین نداشتند.

 

ناصر در پاسخ به این سوال که در مدتی زندگی سالمی داشتی و در پرده فروشی کار می کردی حال آیا به خاطر غول ۲ – اشاره به مراحل غول یک و دو و سه در ترک اعتیاد و پاک شدن معتادان - دوباره مواد مصرف کردی اظهار کرد: آقا این حرف های چیست؟ من زن و بچه دار هستم و همه زندگی من آنها هستند اما بالاخره مشکلات زندگی، خستگی، رفیق بازی باعث شد تا دوباره مصرف کنم. من به خاطر غول دو و سه مواد نزدم بلکه با غول یک – یعنی همان مرحله اول بعد از پاکی که توان مقابله کوچک هم نداشت - به این جهنم ورود پیدا کردم حالا نیز پشیمان هستم و این بار حتما به آن راه برنخواهم گشت چرا که دخترم دم بخت است و نمی خواهم موجب سرافکندگی او شوم.

 

یکی از مالخران در گفت‌وگو با ایران می گوید: من با ناصر رفیق قدیمی و بچه محل بودیم که او اموال دزدی را برای من می آورد و من آنها را در بازار خلازیل می فروختم. من نیز اشتباه کردم و حتی لاستیک هایی که هم اکنون از ما می خواهند را به تعداد گفته شده، نو خریدم تا به شکات پس بدهم.

 

سرهنگ وحید ذاکری رئیس پایگاه ۱۰ پلیس آگاهی درباره این سارق و ۳ مالخر دستگیر شده می گوید: بعد از شکایت تعدادی از شهروندان مبنی بر دزدیده شدن، محتویات خودرو آنها، تحقیقات پلیسی توسط کارآگاهان ما آغاز شد که به سرعت توانستیم این افراد را شناسایی و دستگیر کنیم.

 

او ادامه می دهد: تا کنون این افراد به بیش از صدها مورد دزدی و فروش محتویات داخل خودرو اعتراف کرده اند که میزان اموال سرقتی بیش از یک میلیارد تومان برآورد شده است.

 

ذاکری در پایان اظهار کرد: از شهروندان عزیز تهرانی، درخواست داریم تا از نگه داری اموال قیمتی خود اعم از لپ تاپ، وسایل برقی و... در داخل صندوق عقب خود خودداری کنند. همچنین تا جایی که می شود وسایل نقلیه خود را در پارکینگ ها یا به صورت چسبیده به دیوار یا ماشین ها نگه داری کنند تا این دزدان نتوانند به راحتی به خواسته شوم خود دست پیدا کنند.