ویتامین K به اشکال مختلفی وجود دارد که به طور سنتی به دو گروه تقسیم می شود:

 

ویتامین K۱ (فیلوکینون): رایج ترین شکل ویتامین K است و در گیاهان، به ویژه سبزیجات برگ¬دار مانند کلم پیچ و اسفناج یافت می شود.

 

ویتامین K۲ (مناکینون): این شکل در غذا بسیار نادرتر است و عمدتا در مواد غذایی حیوانی و مواد غذایی تخمیر شده یافت می شود. ویتامین K۲ یک خانواده بزرگ از ترکیبات، از جمله مناکینون-۴ (MK-۴) و مناکینون-۷ (MK-۷) است.

 

MK-۴: در مواد غذایی حیوانی مانند جگر، زرده تخم مرغ و پنیر یافت می شود.

 

MK-۷: با تخمیر باکتریایی تولید می شود و در مواد غذایی تخمیر شده مانند میسو و کلم ترش یافت می شود. همچنین توسط باکتری های روده تولید می شود.

 

 

توصیه های غذایی فعلی بین ویتامین K۱ و K۲ تمایز قائل نمی شوند. برای افراد ۱۹ ساله و بالاتر، میزان مصرف کافی ویتامین کا برای زنان ۹۰ و برای مردان ۱۲۰ میکروگرم است. علاوه بر مواد غذایی، برای جذب ویتامین K می توانید از مکمل های غذایی نیز استفاده کنید. از آنجایی که ویتامین K محلول در چربی است، مصرف آن با چربی باعث افزایش جذب آن می شود. به عنوان مثال، می توانید کمی روغن به سبزی های برگ دار اضافه کنید یا مکمل های خود را با یک وعده غذایی حاوی چربی مصرف کنید. خوشبختانه بسیاری از مواد غذایی غنی از ویتامین K۲ نیز سرشار از چربی هستند. لطفا بدون مشورت با پزشک از دوزهای بالای مکمل های ویتامین K استفاده نکنید، زیرا ممکن است با برخی داروها تداخل داشته باشند.