ایسنا: یک روان‌شناس گفت: ناتوانی در به خواب رفتن و یا ناتوانی در خواب ماندن در مدت طولانی یا خواب عمیق را اختلال در خواب می‌گویند که در روان‌شناسی خواب مورد مطالعه و بررسی قرار می‌گیرد.

الهام عابدینی اظهار کرد: در واقع کم‌خوابی یا اختلال در خواب به خودی خود بیماری محسوب نمی‌شود، اما می‌تواند از علایم بیماری باشد. کم‌خوابی معمولا ناشی از اضطراب و تنش هیجانی است. همچنین می‌توان احساس نبود امنیت، ترس از تنهایی، افسردگی و مصرف زیاد کافئین را از دلایل کم‌خوابی برشمرد.

این روان‌شناس با تاکید بر اینکه بر اساس تحقیقات صورت گرفته، کم‌خوابی بین زنان 1.4 برابر مردان است، ادامه داد: مصرف داروهای ضد افسردگی و قرص‌های خواب‌آور می‌تواند برای درمان موقت این بیماری مفید باشد، اما بهترین راه برای درمان آن، تحریک دستگاه عصبی مرکزی است.

وی افزود: به تازگی محققان با توجه به تحلیل رفتار و عادات گروه‌های متعدد و از گروه‌های سنی مختلف از افرادی که از انواع بی‌خوابی رنج می‌برند به این نتیجه رسیده‌اند که استفاده از تلفن‌همراه به دلیل وجود نرم‌افزارهایی مانند شبکه‌های اجتماعی و شبکه‌های پیام‌رسان در آنها یکی از عوامل تاثیرگذار در بی‌خوابی هستند.

عابدینی تصریح کرد: این نرم‌افزارها به خصوص زمانی که روی تلفن همراه استفاده می‌شوند و با کاربر به تخت‌خواب می‌روند باعث برهم زدن تمرکز پیش از خواب می‌شوند، به‌ گونه‌ای که تقریبا بعد از دریافت یا ارسال یک پیام، بدن برای آنکه بتواند مجددا به تمرکز لازم برای خواب برگردد به حدود 30 دقیقه زمان نیاز دارد.

این روان‌شناس همچنین خاطرنشان کرد: این موضوع به دلیل تکرار شدن و یا در نظر گرفتن اینکه شبکه‌های اجتماعی همه جای دنیا در دسترس بوده و تعطیلی و هزینه چندانی هم ندارند به یکی از عوامل بی‌خوابی در عصر حاضر تبدیل شده است.