خراسان: من هیچ نقشی در این ماجرا نداشتم و تنها به خاطر دلسوزی برای یک زوج همشهری‌ام که صاحب فرزند نمی‌شدند در این موضوع دخالت کردم و نمی‌دانستم که درگیر جرمی با این مجازات سنگین می‌شوم و...
این‌ها بخشی از اظهارات زن ۲۵ ساله‌ای است که چند سال قبل در یک پرونده فروش نوزاد توسط کارآگاهان اداره جنایی پلیس آگاهی خراسان رضوی دستگیر شده بود. این زن ۲۵ساله با بیان این که فقط تحت تاثیر احساسات و عواطف قرار گرفتم درباره این ماجرا به افسر پرونده گفت: یک روز وقتی در شبکه‌های اجتماعی جست وجو می کردم با پیام عجیب یک زن ۲۳ ساله روبه‌رو شدم و لحظاتی را در فکر فرو رفتم. آن زن در پیام خود نوشته بود «باردار است اما به دلیل آن که همسری معتاد دارد و نمی‌تواند به درستی از فرزندش نگهداری کند، تصمیم گرفته است تا نوزادش را بعد از تولد بفروشد!»
این پیام در یک شبکه اجتماعی منتشر شده بود ولی من هیچ آشنایی با آن زن جوان نداشتم. با وجود این، دچار احساسات و عواطف انسانی شدم و با خودم اندیشیدم چگونه می شود که مادری نوزاد خودش را می فروشد ولی یک زن دیگر در آرزوی بارداری حتی به در منزل رمالان حیله‌گر می‌رود یا برای درمان هزینه های هنگفتی می پردازد و... .
در همین افکار غوطه ور بودم که به یاد زن ۳۵ ساله ای افتادم که قبلا در همسایگی ما زندگی می کرد. بهنوش ۱۵ سال قبل ازدواج کرده بود اما فرزندی نداشت و به همین دلیل زندگی آرام و بی‌دغدغه‌ای را سپری نمی‌کرد. با آن که این زوج یکدیگر را خیلی دوست داشتند اما بهنوش وقتی نوزادی را در آغوش یکی از اهالی محل می‌دید چنان عاشقانه به او می‌نگریست که من هم دعا می کردم روزی صاحب فرزند شود و به زندگی لبخند بزند. خلاصه آن روز ناخودآگاه با شماره تلفن زن ۲۳ ساله تماس گرفتم که در زیر پیامش درج کرده بود و بدین ترتیب با فروزان آشنا شدم و فهمیدم که او نیز مانند شوهرش به موادمخدر صنعتی اعتیاد دارد. از سوی دیگر هم به خوبی می دانستم اگر آن نوزاد در چنین خانواده ای رشد کند، آینده خوبی نخواهد داشت. این بود که به فروزان گفتم زوجی را می شناسم که حاضرند نوزاد تو را بعد از تولد خریداری کنند. او هم پذیرفت و من بلافاصله با بهنوش تماس گرفتم که او نیز در مشهد زندگی می کرد و ماجرا را برایش بازگو کردم. بهنوش با شنیدن این پیشنهاد در پوست خودش نمی‌گنجید و حاضر بود برای فرزندخواندگی نوزادی که از بیمارستان به خانه می برد، هر مبلغی را بپردازد. قرار شد زمانی که فروزان در بیمارستان بستری می شود مدارک شناسایی بهنوش را برای دریافت شناسنامه نوزاد ارائه بدهد و... .
بعد از این ماجرا بهنوش چند میلیون تومان به حساب من واریز کرد و من هم ابتدا مبلغی را به حساب پدر نوزاد واریز کردم تا هنگام تولد نوزاد هزینه کند و بقیه را نیز بعد از تحویل نوزاد به او بپردازیم اما متاسفانه حادثه‌ای در این میان رخ داد و نوزاد دو ماه زودتر از موعد به دنیا آمد. فروزان به طور اورژانسی در بیمارستان بستری شد و من هم مدارک شناسایی بهنوش را به شوهر فروزان تحویل دادم تا از این طریق بتوانیم برای آن نوزاد شناسنامه بگیریم چرا که نوزاد چند روز در بیمارستان بستری بود. خلاصه به هر طریقی بود، شوهر فروزان نوزاد را به بهنوش و همسر او تحویل داد ولی با آن که 4 ماه از این ماجرا گذشته بود، شناسنامه‌ای برای او نگرفت. این در حالی بود که کارکنان بیمارستان و ثبت احوال به این موضوع مشکوک شده بودند و پرونده را پیگیری می کردند. در همین حال شوهر فروزان که متوجه ماجرا شده بود با اعلام یک شکایت ساختگی مدعی شد که نوزادش را از بیمارستان دزدیده اند! با این شکایت کارآگاهان پلیس آگاهی خراسان رضوی به مبالغ میلیونی مشکوک شدند که من به حساب بانکی شوهر فروزان (شاکی) واریز کرده بودم.
آنها بی درنگ به سراغ من آمدند و من هم حقیقت موضوع را بازگو کردم. این گونه بود که کارآگاهان به سراغ بهنوش رفتند که در منطقه خواجه ربیع زندگی می کرد.
آنها دختر 4 ماهه را با دستور قاضی وقت شعبه 217 دادسرای عمومی انقلاب مشهد تحویل شیرخوارگاه دادند تا وضعیت اعتیاد شدید فروزان و همسرش به موادمخدر صنعتی مشخص شود اما من فقط به خاطر دلسوزی درگیر پرونده فروش نوزاد شدم و خیلی از کارم پشیمانم. ای کاش...
