نحوه شمارش با انگشتان در کشورهای مختلف متفاوت است. مردم بعضی کشورها مثل آمریکا و چین شمارش را از انگشت اشاره شروع می کنند اما بعضی کشورها مثل آلمان، ایتالیا، فرانسه و چند کشور دیگر اروپا هم هستند که شمارش را از انگشت شست آغاز می کنند. در ژاپن اما شمارش با انگشتان به شکل بسیار متفاوتی انجام می شود. آن ها هنگام شمارش، انگشتان خود را به جای بالا آوردن، پایین می آورند.

 

از گذشته برگ موز  در پخت و پز استفاده  می شود و بخشی از فرهنگ و سنت غذایی بسیاری از کشورهاست. در اندونزی اما برگ موز کاربردی فراتر از تزئینی دارد. علاوه بر این، با استفاده از آن جلوی کثیف شدن بیش از اندازه وسایل نقلیه را می گیرند و به این ترتیب، در آبی که باید صرف شست وشو شود، صرفه جویی می شود.

 

 در مصر اگر هنگام صرف غذا درخواست نمک کنید، ممکن است با این کار خود باعث رنجش دیگران شوید. چون این پیام را به آشپز می دهید که غذای او به چاشنی بیشتری نیاز دارد یا می خواهید آن را برای خود قابل خوردن کنید. مصری ها این کار را توهین می دانند چون معنای ضمنی آن این است که مهمان غذا را نپسندیده است.

 

 

در بسیاری از کشورهای دنیا حلقه ازدواج را به انگشت چهارم دست چپ می اندازند. در هند اما حلقه ازدواج را دست راست می اندازند چون دست چپ را کثیف می دانند.

 

با این حال، زنان متأهل در هند نه تنها به دست های خود، بلکه به پاهایشان هم زیورآلات می اندازند. یکی از رسوم هندوها (پیروان آیین هندو) انداختن حلقه به انگشتان پاست. به این حلقه «بیچیا» می گویند. این حلقه در انگشت دوم هر دو پا قرار می گیرد.