تهرانی‌ها از ابتدای پاییز تاکنون ۵۳ روز هوای قابل قبول و ۳۷ روز هوای ناسالم برای گروه‌های حساس - به‌دلیل افزایش غلظت ذرات معلق کمتر از ۲.۵ میکرون - تنفس کردند. هوای تهران درحالی طی پاییز ۳۷ روز آلوده بود که در این بین سهم آذر ماه از آلودگی هوا ۱۹ روز گزارش شده، این یعنی آذر ماه آلوده‌ترین ماه پاییز طی امسال بوده است.

 

بررسی آمار نشان می‌دهد که کیفیت هوای تهران طی پاییز سال گذشته با درصدی تفاوت، کم و بیش مشابه امسال بود. طی پاییز ۹۸ تهران ۵۸ روز هوای قابل قبول و ۳۲ روز هوای آلوده داشت که از این بین سهم هوای ناسالم برای گروه‌های حساس ۲۹ روز و سهم هوای ناسالم برای همه سه روز بود.

 

بر اساس این گزارش مهمترین علت آلودگی هوا در ماه‌های سرد سال افزایش غلظت ذرات معلق کمتر از ۲.۵ میکرون است. بر اساس آخرین سیاهه انتشار شهر تهران، سهم منابع متحرک مانند تاکسی‌ها، خودروهای شخصی، اتوبوس‌ها و... در تولید ذرات معلق ۶۰ درصد است که در این بین خودروهای دیزلی پررنگ‌ترین نقش را دارند. ذرات معلق یکی از خطرناکترین آلاینده‌های موجود در هوا هستند و می‌توانند بیماری‌های قلبی و ریوی را تشدید کنند و در مواجهه طولانی مدت سبب حملات قلبی و آسم شوند.

 

اطلاعات شرکت کنترل کیفیت هوای تهران نشان می‌دهد که طی پاییز ۹۷ کیفیت هوا در شرایط بسیار خوبی نسبت به پنج سال اخیر قرار داشت. در این بازه زمانی هوا هفت روز در شرایط پاک، ۶۸ روز در شرایط قابل قبول و تنها ۱۵ روز در شرایط ناسالم برای گروه‌های حساس قرار داشت.

 

در پاییز سال ۹۶ کیفیت هوا طی ۴۷ روز در شرایط مطلوب قرار داشت که از این بین سهم هوای پاک سه روز و سهم هوای قابل قبول ۴۴ روز گزارش شده است. کیفیت هوا در تهران طی این بازه زمانی به‌دلیل افزایش غلظت ذرات معلق ۳۹ روز در شرایط ناسالم برای گروه‌های حساس و چهار روز در شرایط ناسالم برای همه افراد بود.

 

بر اساس مقاله‌ای که دانشگاه شریف در ارتباط با ذرات معلق منتشر کرده است تماس با این ذرات به‌ویژه ذرات معلق با ابعاد کمتر از ۲.۵ میکرون می‌تواند سبب آسیب رسیدن به دستگاه قلبی -عروقی بدن، حملات قلبی و سکته شود. این آثار همچنین باعث افزایش مراجعات به مرکز درمانی و افزایش تعداد بستری و در برخی موارد مرگ زودرس می‌شود. از سویی تماس با ذرات معلق بر دستگاه تنفسی نیز اثرگذار است و باعث تشدید حملات آسم می‌شود.

 

در این مقاله اشاره شده است که ذرات معلق علاوه بر آثار سوء بر سلامت انسان، آثار زیست محیطی نیز به‌دنبال دارند. این ذرات می‌توانند سبب کاهش شدید دید در مناطقی از جمله پارک‌های طبیعی و مناطق بیابانی شوند. ذرات معلق همچنین می‌توانند همراه باد تا فواصل طولانی حمل شوند و بر آب و خاک رسوب کنند.

 

شرکت کنترل کیفیت هوای تهران گزارش داده است که در پاییز سال ۹۵ کیفیت هوا ۳۰ روز به‌دلیل افزایش غلظت ذرات معلق کمتر از ۲.۵ میکرون آلوده بود.