سولماز رضایی شجاع، روانشناس در گفت‌وگو با فارس اظهار داشت: وقتی صحبت از بیش فعالی می‌شود بسیاری از نگاه‌ها متوجه کودکان بی قرار و شلوغ می شود، درحالی که اختلال بیش فعالی در بزرگسالان در ایران ناشناخته است و کمتر کسی از علائم و پیامدهای آن مطلع است به طوری که بزرگسالان درگیر بیش فعالی تصور می کنند که برخی از ناملایمات، نگرانی‌ها، هیجانات و تصمیمات آنها به دلیل مشکلات و دغدغه‌های روزانه است.

 

 

وی تصریح کرد: بیش فعالی اگرچه در دوران کودکی بروز پیدا می کند ولی در برخی مواقع به بزرگسالی هم کشیده می‌شود و علائمی چون مشکل توجه و تمرکز، بی نظمی، رفتارهای تکانشی و بدون فکر، بی ثباتی و هیجانی را به همراه دارد که باعث مشکلاتی در زندگی فرد شده و عملکرد او را برای یک زندگی خوب و لذت بخش لازم تحت تأثیر قرار می دهد.

 

وی با بیان اینکه یکی از علائم بیش فعالی در بزرگسالان نداشتن تمرکز است، افزود: مشکل عدم توجه و تمرکز باعث می شود که فرد بزرگسال، وسایل کوچک مورد نیازش را گم کند و یا وسایلی نظیر کلید، سوئیچ، خودکار، کیف را در مکان های مختلف جا بگذارد و مرتب دنبال وسایل خود می گردند این افراد اغلب نمی توانند روی سخنرانی، صحبت با طرف مقابل و حتی برنامه تلویزیونی تمرکز کنند و در این زمان ها حواسش متوجه موضوع دیگری است. البته این نقص در مقاطعی از زندگی مانند دوران دانشجویی مشکل زا خواهد بود، این افراد در توجه و تمرکز هنگام مطالعه و انجام امور روزمره مشکل دارند، زمانی که مشغول خواندن هستند به رویا فرو می روند، دقایق سپری می شود و آنها هنوز در همان صفحه اول در جا می زنند.

 

این روانشناس ادامه داد: بی قراری شایعترین علائم بیش فعالی در بزرگسالان است، بی قراری هنگام نشستن و سرپا ایستادن، ضعف در توانایی های ورزشی، دست خط بد، ترجیح دادن به سرپا بودن تا نشسته و هنگامی که مجبور به نشستن هستند احساس بی قراری داشتن و پا یا دست خود را مرتب حرکت دادن از جمله نشانه های حرکتی این اختلال در افراد بالغ است.

 

رضایی شجاعی اضافه کرد: افرادی که به طور پیوسته درگیر رفتارهای هیجانی و بدون فکر هستند بی شک دچار بیش فعالی در بزرگسالی هستند بدین ترتیب که فرد خیلی ناگهانی، بدون فکر کردن و بررسی عواقب پیامدهای رفتاری، عملی را انجام و یا حرفی را می زند که منجر به رنجش دیگران و پشیمان خود می شود. گاهی این افراد تصمیمات عجولانه ای برای ازدواج و یا طلاق می گیرند و یا عجولانه شغل خود را ترک می کند، استعفا می دهند یا کسب و کار خود را به یکباره و احساسی عوض می کند و اغلب بی محابا رانندگی می کنند.

 

وی تاکید کرد: بیش فعالان بالغ برای کنترل بی قراری و عصبی بودن اغلب در دو شغل کار می کنند که این روشی برای سازگاری آنها است چراکه در زمان هایی که فعالیتی ندارند، حوصله آنها سر می رود و ممکن است دچار تندخویی شوند به همین دلیل همواره در تلاش هستند تا خود را مشغول نگهدارند اگر چه ممکن است در ظاهر افرادی فعال در شغل به حساب آیند ولی به دلیل زود رنجی، استقلال طلبی، عدم تمرکز و یا ناتوانی در تحمل کارفرما و رئیس خود شغل خود را تغییر دهند این افراد به دلیل عدم پیشرفت در تحصیل زودتر از دیگران و در سنین پایین تر وارد بازار کار می شوند و بیشتر علاقمند هستند به سراغ شغل هایی با فعالیت و حرکت زیاد بروند.

 

وی با اشاره به اینکه زود رنجی از دیگر علائم بیش فعالی در بزرگسالی است، افزود: افرادی که دچار این اختلال هستند اغلب زود از کوره در می روند و به همان سرعت آرام می شوند، با کوچک‌ترین تحریکی خشمگین شده و واکنش تندی نشان می دهند، خلق و خوی آنها مرتب تغییر پیدا می کند. لحظه ای سر حال و شاداب و لحظه ای غمگین، ناراحت و در خود فرو رفته هستند با بالا رفتن سن، آنها بیشتر خلق افسرده، عصبی و مضطرب را دارند.

 

این روانشناس گفت: بزرگسالانی که دچار بیش فعالی هستند اغلب در نقش پدر و مادر خوب عمل نمی‌کنند آنها چون خود صبور، منظم و قاطع نیستند روش های انظباطی مناسبی هم ندارند این والدین زود از کوره در می روند، فرزندشان را بطور نامناسب تنبیه می کنند، بعد به سرعت پشیمان می شوند و تلاش می کنند رفتار نامناسب خود را جبران کنند که همین امر در تربیت کودک اثر بدی می‌گذارد.

 

رضایی شجاعی خاطرنشان کرد: تمامی علائم باید به طور پیوسته در رفتار فرد وجود داشته باشد و اگر بزرگسالی در یک مقطع زمانی دچار این رفتارها شده است نباید آن را به بیش فعالی ربط دهد بلکه باید در سایر اختلال ها نظیر اضطراب و استرس پیگیری و درمان کرد.