وی درباره انتخاب سینمای سوخته به عنوان محل وقوع داستان توضیح داد: زمانی که شروع به نگارش نمایشنامه کردم تصورم این بود که تنها سه سینمای سوخته داریم اما زمانی که تحقیق کردم، متوجه شدم که در تهران نزدیک به ۱۲ سینمای سوخته وجود دارد که تنها ۵-۶ سینما در لاله زار است و اکثرا در پروسه تغییر کاربری سوخته اند. نکته دیگری که در انتخاب این ایده مهم بود حضور تنهایی افراد در سینما است چون همیشه این سوال برایم مطرح بود که آدم ها چرا تنها به سینما می آیند که البته در مقطعی هم خود من این عادت را داشتم.

 

حمیدین درباره ویژگی های دیگر نمایش بیان کرد: اولین شخصیت نمایش متولد ۱۳۰۵ یعنی زمانی که اولین سینما در ایران افتتاح شد، است و کوچکترین کاراکتر نمایش متولد ۱۳۷۸. در نمایش «ته بلیط» تصویرهایی از «کازابلانکا» تا «متری شیش و نیم» را شاهد هستیم و نمایش نیز با سکانس ابتدایی فیلم «مسافران» بهرام بیضایی شروع می شود.

 

وی در پایان صحبت هایش بیان کرد: این نمایش ادای دین من به سینماست چون معتقدم با وجودی که در سال های اخیر پول های زیادی در سینما جابجا می شود اما حال سینما خوب نیست و مساله ای که من را اذیت می کند سقوط سریع تئاتر به همین سمت است. متوجهم که باید مخاطبان را به نمایش های روی صحنه جذب کنیم اما اینکه بخواهیم به هر طریقی این کار را انجام دهیم، آزار دهنده است. گروه های مستقل تئاتر نیاز به دیده شدن دارند اما متاسفانه کالاهای فرهنگی دارند از سبد خرید مردم کنار گذاشته می شوند و تنها نمایش هایی مورد استقبال قرار می گیرند که از راه های غیرمعمول جذب مخاطب کنند.