باشگاه خبرنگاران: مثبت‌اندیشی یكی از اصطلاحات نو پدید در گستره‌ اصطلاحات امروزی‌هاست. برخی آن را همان خوش‌بینی معنا كرده‌اند و بعضی نیز آن را با فرستادن یا گرفتن انرژی مثبت هم‌معنا دانسته‌اند. (فارغ از اینكه واژه‌ انرژی مثبت، به‌رغم رواجش، ناظر به معنای دقیقی نیست.)

گروهی نیز جنبه‌ای فعالانه به آن داده‌ و مثبت‌اندیشی را خلاقیت دانسته‌اند. به‌نظر می‌رسد مثبت‌اندیشی قبل از اینکه تعریف شود باید از آنچه كه نیست تمییز داده شود. به تعبیری باید مشخص شود مثبت‌اندیشی با چه چیزهایی اشتباه گرفته می‌شود. 7 نكته در این‌باره گفتنی است.
 
یكم :
مثبت‌اندیشی، اعتماد نامشروط نیست. آن روی سكه‌ اعتماد نامشروط ، بدبینی است. هنر آن است كه به دزدان، اعتماد نكنی و از آن سو یاران موافق را با بی‌اعتمادی نرنجانی و چراغ‌های رابطه را تاریك نكنی. یادمان باشد این روزها گاوصندوق‌ها را هم می‌دزدند و از آن طرف بهترین دوستان هم سر هیچ و پوچ از دست می‌روند.
 
دوم :
مثبت‌اندیشی، زبان‌بازی و قربان ‌صدقه‌های مفت و بی‌وجه نیست.

سوم :
مثبت‌اندیشی، گریز از تعارض و پرهیز از انتقاد و اعتراض نیست. قرار نیست به قیمت‌گذار از باورهایمان، در صلح با جهان باشیم و واقعیت‌ها را نبینیم. دوستی داشتم كه از گورستان می‌گریخت و در ترحیم نزدیكانش شركت نمی‌كرد. علت را كه از او پرسیدیم گفت این كارها با مثبت‌اندیشی جور نمی‌آید.

چهارم :
مثبت‌اندیشی، عشق ورزیدن بی‌حساب و كتاب نیست. آدمی توان این را ندارد كه تاوان عاشقی‌های بی‌حسابش را پس دهد. ظرفیت آدمی برای جاگذاشته شدن پیش این و آن محدود است.
پنجم :
مثبت‌اندیشی، پناه بردن به دارو‌ها و مواد شادی‌آور نیست. شادی‌های مصنوعی، احساسات و باورهای انسان را غیر‌واقعی می‌كنند.

ششم :
مثبت‌اندیشی، هیچ‌انگاری جهان نیست. كسی كه مال دنیا را چرك دست می‌داند و سرخوش از بی‌توجهی به جهان و هر چه در اوست می‌شود، گاهی به دست روزگار بازی می‌خورد. این روزها دنیا را مدیریت بیشتری لازم است.
هفتم :
مثبت‌اندیشی، در حال زیستن و بی‌توجهی به فردا نیست. دم غنیمت شمری البته هنر بزرگی است به شرط آنكه فردا، تاوانش نباشد!