ایسنا: نتایج به دست آمده در این تحقیقات همچنین راز طولانی مدت توانایی این گیاهان کوزه مانند استوایی را برای شکار حشرات با استفاده از دام لغزنده آشکار می‌کند.

اولریکه باوئر سرپرست این تحقیق از دانشگاه بریستول اظهار کرد: سطح شکار کننده این گیاهان لغزنده و مرطوب بوده و فقط هشت ساعت در طول روز خشک است و حشرات را شکار نمی‌کند.

وی و همکارانش بر روی این گیاهان گوشتخوار در Borneo تحقیق کردند. آنان دریافتند دام گاه و بی‌گاه این گیاهان برای تعداد زیادی از مورچه‌ها با نوع مشابه، پهن می‌شود.

محققان آزمایش‌های خود را با مرطوب نگه داشتن مصنوعی گیاهان در تمام روز ادامه دادند. آنان دریافتند رطوبت سطح گیاه تعداد زیادی از مورچه‌ها را شکار نمی‌کند.

وی در ادامه افزود: مورچه‌ها به طور دسته جمعی زندگی می‌کنند و پیشاهنگ مورچه‌ها منابع غذایی سودمند را پیدا می‌کند. زمانی که آنها سطح شیرین لغزنده را می‌یابند دوباره به اجتماع خود برگشته و مورچه‌های کارگر بیشتری را به آن مکان می‌فرستند. لغزندگی بیش از اندازه این گیاه موجب می‌شود فقط مورچه‌های پیشاهنگ شکار شوند. به همین منظور گیاه برای متعادل شدن میزان رطوبت باز و بسته می‌شود.

باز ماندن گیاه برای مدتی موجب می‌شود که مورچه‌های پیشاهنگ به گروه برگشته و مورچه بیشتری به سمت گیاه روانه شوند.

نتایج این تحقیق در نشریه Royal Society B منتشر شده است.