تبیان: استئوآرتریت معمولا در اثر فرسایش و استهلاک ایجاد می شود، در حالی که روماتوئید آرتریت یک اختلال خودایمنی می باشد. انواع دیگر آرتریت ها می تواند توسط کریستال های اسید اوریک، عفونت ها و حتی بیماری های زمینه ای مانند پسوریازیس و یا لوپوس بوجود آیند. درمان بستگی به نوع آرتریت دارد. یکی از اهداف اصلی درمان آرتریت عبارت است از کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی فرد بیمار.

علائم
شایع ترین علائم آرتریت در مفاصل بدن دیده می شود. بسته به نوع آرتریت، علائم و نشانه ها ممکن است شامل درد، سفتی، ورم، قرمزی و کاهش محدوده حرکت مفاصل باشد.

علت
- استئوآرتریت: شایع ترین نوع آرتریت می باشد که در اثر استهلاک و فرسایش غضروف مفصل بوجود می آید. غضروف در انتهای استخوان دارای پوششی سفت و براق می باشد. آسیب موجب ساییدن استخوان می شود و می تواند باعث درد و محدود شدن حرکات گردد. این استهلاک و فرسودگی می تواند در عرض چندین سال رخ دهد و یا می تواند باعث عفونت و یا آسیب مفصل گردد.

- روماتوئید آرتریت: سیستم ایمنی بدن به پوشش مفصل حمله می کند و باعث ملتهب و متورم شدن مفصل می گردد. با پیشرفت این آرتریت، در نهایت موجب تخریب غضروف و استخوان می گردد.

عوامل خطر
- سابقه خانوادگی: برخی از انواع آرتریت ها، در خانواده ارثی می باشند. بنابراین اگر والدین شما مبتلا به این بیماری است، شانس ابتلای شما به این بیماری زیاد است. ژن ها می توانند شما را در معرض عوامل محیطی که باعث تشدید آرتریت می شوند نیز قرار دهند.
-سن: خطر ابتلا به انواع مختلف آرتریت از قبیل استئوآرتریت، روماتوئید آرتریت و نقرس با افزایش سن بیشتر می شود.
- جنس: زنان بیشتر از مردان به آرتریت روماتوئید مبتلا می شوند، در حالی که بیشتر افراد مبتلا به نقرس، مرد می باشند.
- صدمه به مفصل: افرادی که دچار آسیب مفصل می شوند، مانند کسانی که در ورزش مفصلشان آسیب می بیند، به احتمال زیاد مبتلا به آرتروز می گردند.
- چاقی: وزن زیاد روی مفاصل فشار وارد می کند و از بین مفاصل بدن بیشتر مفاصل زانو، لگن و ستون فقرات آسیب می بینند. افراد چاق در معرض خطر بالای ابتلا به آرتروز می باشند.

عوارض
آرتریت شدید، بر روی دست ها و بازوها تاثیر می گذارد و باعث می شود به سختی کارهای روزانه خود را انجام دهید. در برخی موارد، مفاصل پیچ می خورند و تغییر شکل می دهند.

تشخیص
پزشک مفاصلتان را معاینه می کند تا ببیند ورم، قرمزی و یا گرما دارد یا نه.
او همچنین بررسی می کند که شما چگونه مفاصلتان را حرکت می دهید.
پزشک ممکن است این آزمایش ها را از شما بخواهد:
- آزمایش خون، ادرار و مایع مفصلی
- آزمایش های عکسبرداری مثل سی تی اسکن، MRI، اشعه ایکس و سونوگرافی.
- آرتروسکوپی: پزشک از طریق برشی در نزدیکی مفصل و با وارد کردن لوله ای انعطاف پذیر و کوچک به نام آرتروسکوپ، آسیب مفصل را می بیند. آرتروسکوپ، تصویر داخل مفصل را به صفحه نمایش (مانیتور) انتقال می دهد.

درمان
درمان آرتریت بر اساس تسکین علائم و بهبود عملکرد مفاصل است. بیمار ممکن است چندین دارو و یا ترکیبی از داروها را مصرف کند.

- ضد دردها، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی، کرم ها و یا پمادهای حاوی منتول یا کپسایسین که حاوی فلفل تند می باشند، داروهای اصلاح کننده آرتریت و کورتیکواستروئیدها.

- فیزیوتراپی: ورزش باعث بهبود دامنه حرکت و قدرت عضلات دربرگیرنده مفاصل می گردد. در برخی موارد، نیاز به آتل می باشد.
- جراحی: اگر با این اقدامات بهبود نیافت، جراح تعویض مفصل و یا جوش دادن مفاصل را تجویز می کند.

درمان های خانگی
- کاهش وزن: اگر چاق هستید، با کاهش وزن می توانید فشار روی مفاصل را کم کنید. با کاهش وزن تحرکات بدنی خود را افزایش می دهید و صدمه به مفاصل را به تاخیر می اندازید.
- ورزش کردن: ورزش منظم می تواند مفاصل را انعطاف پذیر نماید. شنا کردن و یا ورزش های آبی از بهترین ورزش ها برای افراد دچار آرتریت می باشد، چرا که آب فشار روی مفاصل را کم می کند.
- گرم و سرد کردن: گرم و سرد کردن مفاصل، درد ناشی از آرتریت را کم می کند.
- وسایل کمکی: عصا، چوب زیر بغل، واکر، توالت فرنگی و وسایل کمکی دیگر از مفاصل محافظت می کنند و توانایی انجام کارهای روزانه را بالا می ببرید.

درمان های جایگزین
- طب سوزنی: در این روش، سوزن های باریکی را در مناطق خاصی از پوست وارد می کنند تا انواع دردها از قبیل دردهای ناشی از آرتریت را کاهش دهد.

- گلوکزآمین: محققان تازگی به این نتیجه رسیده اند که گلوکزآمین بهتر از دارونما نیست. اما به هر حال، افرادی که دارای درد متوسط تا شدید هستند و گلوکزآمین و دارونما را با هم مصرف می کنند، می تواند با درد آرتریت بیشتر کنار بیایند تا افرادی که هیچ چیزی مصرف نمی کنند.

- تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست ( TENS): با استفاده از این دستگاه، پالس های الکتریکی خفیفی تولید می شود. با این روش، عصب نزدیک مفصل دردناک تحریک می شود و باعث می شود که علامت های درد به مغز انتقال نیابد.

- یوگا و تای چی: حرکات آهسته و کششی در این دو ورزش، به بهبود انعطاف پذیری مفاصل کمک می کند و دامنه حرکات را زیاد می کند.

داروهای ضددرد و آرتریت
داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی می تواند باعث افزایش بروز بیماری های قلبی شود و بر قلب، رگ ها و فشار خون اثر دارند و این داروها موجب احتباس مایعات بدن می شوند، پس افراد مبتلا به نارسایی قلبی باید از این داروها اجتناب کنند.

این را باید بدانید که فقط دارو موجب کاهش درد آرتریت نمی شود، بلکه شما می توانید با تغییرات شیوه زندگی و درمان های خانگی این درد را کاهش دهید. اگر شما نیاز به دارو برای کنترل درد آرتریت دارید، دوز داروی مصرفی را کم و مدت زمان کوتاهی آنها را تحت نظر پزشک مصرف کنید.

اگر شما از داروهایی که بدون نسخه پزشک در داورخانه ها فروخته می شوند، برای کاهش علائم آرتریت استفاده می کنید، موارد زیر را مد نظر داشته باشید:
- به طور مرتب، فشار خونتان را بررسی کنید.
- از نوشیدن الکل اجتناب کنید.
- مکمل های گیاهی، تغذیه ای و سایر داروهایی که مصرف می کنید را به پزشکتان بگویید.

بوتاکس و آرتریت
تزریق بوتاکس برای کاهش درد آرتریت در شانه، زانو و ران به ظاهر مفید است.
هنگامی که مقدار کمی بوتاکس به عضله تزریق شود، باعث مسدود کردن انقباض آن عضله می گردد.
در مطالعات مختلف نشان داده شده که بوتاکس برای کاهش درد آرتریت موثر است، اما هنوز که هنوزه نمی توان آن را ثابت کرد.