به گزارش گروه محیط زیست تهرانی نیوز؛ اگر چه زمان زیادی از آن وقت که مینیبوسهای قدیمی و دودی بهوفور در شهر پیدا میشدند گذشته است و بیآرتیها و تاکسیها و متروی جای این وسائل را در شهر گرفتهاند اما همچنان در گوشهوکنار شهر گاهی مینیبوسهای قدیمی پیدا میشوند و همان طور که از دود آنها مشخص است، با قدرت در حال آلوده کردن هوای تهران هستند.
در چند سال گذشته اقدامات فراوانی برای اسقاط این مینیبوسها و جایگزینی آنها با خودروهای جدید انجام شده است با این حال همچنان این فرایند به پایان راه خود نرسیده است. احمد دنیا مالی، رییس کمیسیون عمران و حملونقل شورای اسلامی شهر تهران در این زمینه به مهر میگوید: مهمترین موضوع در آلودگی هوای شهر تهران انجام مجموعه اقدامات به صورت جمعی و گروهی است، اگر بخواهیم موارد را از هم تفکیک کنیم در حوزه تقنینی منظور مجموعه قوانین وضع شده در مجلس شورای اسلامی و شورای اسلامی شهر تهران به نسبت قوانین جامعی وضع شده اما متأسفانه این قوانین به صورت کامل اجرایی نمیشوند. در خصوص حملونقل، ما با دو طیف حملونقل روبهرو هستیم ؛ حملونقل عمومی و حملونقل خصوصی که در حملونقل عمومی تمرکز درحال حاضر بر ساخت و بهرهبرداری متروی شهر تهران متمرکز است و نوسازی ناوگان اتوبوسرانی و تاکسیرانی نیز در دستور کار قرار دارد.
دو سال پیش بود که آقای سید جعفر تشکری هاشمی، با بیان اینکه تقریباً همه مینیبوسها در تهران به سن فرسودگی رسیدهاند، به عصرایران گفته بود: بالغ بر 1100 دستگاه مینیبوس تحت پوشش اتوبوسرانی تهران داریم که همگی به سن فرسودگی رسیدهاند و به این آمار باید مینیبوسهایی را که در سرویس ادارات و مدارس مشغول بهکارند نیز اضافه کرد.
آقای پیمان سنندجی، مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی شهر تهران نیز از ثبت نام بیش از ۶۵۰ متقاضی در طرح نوسازی مینیبوسهای فرسوده تهران خبر داده و گفته بود: با همکاری ستاد مدیریت حملونقل و سوخت کشور چهار نوع مینیبوس به مالکان ارائه شده که توسط کارخانجات سازنده از جمله ایران خودرو- سبلان خودرو- بروجن خودرو- آکیا دوییچ برای نوسازی مینیبوسها در نظر گرفته شده و دارندگان این قبیل وسائل نقلیه، مجازند به میل خود یکی از این چهار نوع را انتخاب کنند. برای هر دستگاه مینیبوس فرسوده، مبلغ ششصد میلیون ریال بصورت بلاعوض از طریق سازمانهای شهرداری تهران و محیط زیست و ستاد مدیریت حملونقل در نظر گرفته شده و تسهیلات بانکی نیز برای هر دستگاه مینیبوس فرسوده، آماده واگذاری است. حالا اما سنندجی در گفت وگویی با همشهری خبر داده است که مینیبوسهای فرسوده تابستان تهران را نمیبینند و خوشبختانه روند جایگزینی تاکسی با مینیبوس فرسوده به خوبی پیش رفته و بدون هیچگونه خللی دراجرای طرح توانستهایم پروسه جایگزینی را با موفقیت طی کنیم. بدینترتیب مدیریت شهری امیدوار است روند جایگزینی 300دستگاه مینیبوس باقیمانده نیز تا پایان بهار سالجاری با موفقیت طی و این وسایل نقلیه فرسوده از رده خارج شوند. به گزارش مهر، انباشت آلایندگیها و ترکیبات و گازهای شیمیایی سمی چون اکسیدهای نیتروژن، دی اکسید گوگرد، ذرات معلق، منوکسید کربن، ترکیبات آلی فرار، شرایط و وضعیت بغرنج و ناگواری را برای سلامت زیست محیطی پایتخت ایجاد میکند که با مهار و کنترل آن، بخش قابل توجهی از چالشهای مرتبط با این حوزه (زیست محیطی) رفع و دفع میشود. نوسازی و جایگزین سازی مینیبوسهای فرسوده در شهر تهران از ضروریاتی است
که خوشبختانه بنا بر تمهیدات و تدابیر پیشبینی شده، تا پایان سال به اتمام خواهد رسید. مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی تهران با بیان اینکه در حال حاضر ۱۱۰۰ دستگاه مینیبوس باید از رده خارج شوند، گفت: تاکنون بیش از ۶۵ درصد مینی بوس های فرسوده در سایت ستاد ثبت نام کردهاند. این در حالی است که با شناسایی مابقی مینیبوسهای فرسوده تلاش میکنیم تا پایان سال جاری مینیبوس فرسودهای در شهر تهران نداشته باشیم. در همین زمینه، احمد دنیامالی در ادامه با اشاره به حملونقل خصوصی، گفت متأسفانه خودروهای فرسوده و کاربراتوری و موتور سیکلتهای مستقر در شهر تهران، سهم قابل توجهی از حجم آلودگی هوا را ایجاد میکنند که میبایست با عزم راسخ قوانین مصوب به اجرا گذاشته شوند. نوسازی مینیبوسهای فرسوده نیز مورد دیگری بود که سالها مغفول مانده است.
بالغ بر بیش از یک هزار مینیبوس فرسوده مدتها میشود که نوسازی نشده و با پیگیریهای کمیسیون عمران و ایمنی شهرداری نیمی از آنها نوسازی شدهاند و این در حالی است که در نوسازی آنها دستگاههای دیگر نظیر سازمان محیط زیست دخیل هستند. این در حالی است که همین تعدادی هم که نوسازی شدهاند، به جای از رده خارج شدن در سرویسهای دانشگاههای و پادگانهای نظامی به کار گرفته میشوند و این یعنی عدم همکاری جمعی که به آن اشاره شد. یکی دیگر از مواردی که کمیسیون عمران شورا پیگیر آن است، ورود موتور سیکلتهای برقی به چرخه حملو نقل است که این امر نیز به همکاری جمعی سازمانهای مسوول نظیر سازمان محیط زیست و وزارت صنایع نیاز دارد. ما چه بخواهیم و چه نخواهیم برخی از ۳٫۵ میلیون موتور سیکلتهای موجود در تهران منبع ارتزاق قشری از شهروندان است، بنابراین برای ترغیب آنان به استفاده از موتورهای برقی باید منابعی پیشبینی شود که در وهله اول فشار اقتصادی بر این قشرها وارد نکند و در وهله دوم آنان را ترغیب کند.