در حال حاضر، دو سوم درآمد شهرداری های کل کشور از محل عوارض ساخت و ساز است و در واقع درآمد اصلی شهرداری ها از سال 1362 از تراکم فروشی تأمین شده است.

 

تهران نیز از این قاعده مستثنی نبوده و با تخطی از خطوط قرمز طرح جامع مصوب 1386، موارد بی شمار گسترده ای از تغییر زیرپهنه ها و کاربری ها تثبیت شده اتفاق افتاد. 

 

در سرشماری 1395 حدود 490 هزار واحد مسکونی خالی در تهران ثبت شده و تعداد واحدهای مسکونی موجود در تهران بیش از تعداد خانوار ساکن در این کلان شهر است.  

 

با این وجود، محدوده وسیعی از تهران (بالغ بر 3268 هکتار) همچنان مبتلا به فرسودگی کالبدی و زیرساختی است.

 

معاونت شهرسازی و معماری باید از متولی صدور پروانه ساختمانی و فروش تراکم مازاد و مسئول درآمدزایی شهرداری تهران به نهاد برنامه ریزی شهری تغییر نقش داده و تهیه برنامه و هدایت ارتقای زیست پذیری محلات، مهم ترین مأموریت آن باشد.

 

در این چارچوب، دو مأموریت اصلی این معاونت به شرح زیر است:

 

1.«هدایت توسعه محلی» از طریق تهیه، پایش و نظارت بر برنامه های محلی که از ماهیتی راهبردی و عملیاتی برخوردار بوده و با مشارکت جامعه محلی تهیه می شود.

 

2.«برون سپاری و هوشمندسازی» فرآیندهای موجود به خصوص در حوزه مجوزها با هدف ایجاد شفافیت، کاهش تصدی گری و ایجاد تمرکز بر مأموریت نخست البته در کنار دو مأموریت فوق، باید به 4 چالش «بازآفرینی (بهسازی و نوسازی) بافت های ناکارآمد شهری اعم از تاریخی و فرسوده» و «مدیریت تحولات حریم 6 هزار کیلومترمربعی پایتخت»، «ارتقاء و تأمین کیفیت ساخت و سازهای شهری» و «صیانت و حفاظت از باغات و اراضی شهر» نیز پرداخته شود.